Galeria Świętojańska, ul. Świętojańska 68, Gdańsk
Organizator: Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Ośób
z Niepełnosprawnością intelektualną - Koło w Gdańsku
Wernisaż w czwartek 20 kwietnia o godz. 18:00, ekspozycja do 11 maja 2017
Erazm Wojciech Felcyn, ur. w 1946 roku. Absolwent Politechnikl Gdańskiej, dr nauk chemicznych, obecnie współwłaściciel i członek zarządu firmy CREON zajmującej się jakością powietrza.
Z fotografią związany od czasów studenckich jako fotoreporter i redaktor naczelny Kroniki Studenckiej. Od roku 2005 członek Związku Polskich Artystów Fotografików.
Erazma Felcyna poznałam podczas promocji „Autografu” parę miesięcy temu, w którym to numerze był on prezentowany jako artysta tego numeru świetnego czasopisma kulturalnego. Od początku spotkania podziwiałam wiszące dookoła - jak myślałam świetne jakieś abstrakcyjne oleje - aż okazało się, że to zdjęcia płatków róż z własnego rozarium Erazma.
Zadziwiłam się moją pomyłką, ale bardziej jeszcze poruszyła mnie następująca informacja w artykule o artyście tego numeru: do swych najważniejszych osiągnięć zalicza mającą prekursorski charakter wystawę pt. „Dzieci nie przetartego szlaku”, Gdańsk 1972 (wspólnie z Leszkiem Pękalskim), poświęconą dzieciom specjalnej troski.
1972! Gdyby można teraz w naszej galerii pokazać tę wystawę. Teraz, kiedy już mamy ponad 50-letnią historię, kiedy nie chcemy już mówić o specjalnej trosce, nazywamy się Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Niepełnosprawnością intelektualną. Niestety tych zdjęć już nie ma.
Ale Erazm Felcyn nie zaprzestał swego zainteresowania osobami z niepełnosprawnością. Oto oglądamy pełną nowoczesnej elegancji fotoreporterskiej serię zdjęć osób, które wbrew swoim dysfunkcjom fizycznym są wybijającymi się sportowcami, zdobywają szczyty Kilimandżaro i Rysów, nurkują, zajmują się projektowaniem mody, są rodzicami… Osoby nietuzinkowe jak wiele nietuzinkowych, wybijających się wszelkimi talentami ludzi na świecie. Nie ulec trudnościom - jest wyzwaniem dla każdego człowieka.
Prezentowana w naszej galerii wystawa jest wystawą fotografii artystycznej z tekstem o charakterze dokumentalnym. Tak…, to połączenie sprawia, że wystawa nabiera znaczenia świadectwa.
Teresa Palejko
Autor o wystawie:
Wystawa „Niepokonani” jest owocem plenerów fotograficznych, które odbyły się w latach 2015 i 2016 w Koszalinie w związku z Europejskim Festiwalem Filmowym „Integracja Ty i Ja”. Na każdym z tych plenerów pięciu fotografików fotografowało pięć osób niepełnosprawnych. Po każdym plenerze, w trakcie festiwalu, organizowana była ekspozycja licząca 25 prac. „Niepokonani” to moja wypowiedź osobista, a jej przedmiotem jest m. in. ukazanie pewnej idei, zjawiska polegającego na tym, że zwyczajni ludzie – poddani szczególnie ciężkim próbom – są zdolni do czynów i osiągnięć absolutnie niezwykłych.
Oto Bohaterzy, których miałem zaszczyt fotografować.
Angelika Chrapkiewicz–Gądek: Od lat walczy z zanikiem mięśni. Była finalistką Miss Polski na wózku. Jest nurkiem. Zdobyła Kilimandżaro, Rysy – i serca wielu ludzi… Wrażliwa i delikatna w stosunku do innych, twarda i nieustępliwa wobec siebie. Cieszy się uznaniem środowiska osób niepełnosprawnych za swe działania o charakterze motywacyjnym.
Gracjan Weiler: Miał 14 lat, kiedy na samochód, którym jechał, spadło drzewo. Od tego czasu porusza się na wózku, przy czym obecnie posługuje się nim z akrobatyczną zręcznością. Uzupełnia swoją edukację, a Jego pasją jest sport. Specjalizuje się w wyciskaniu sztangi leżąc - kilkukrotnie zdobywał medale na mistrzostwach Polski. Uprawia też kolarstwo, pływa kajakiem i gra w koszykówkę.
Andrzej Szczęsny: Na skutek nowotworu kości jako 10-letnie dziecko utracił prawą nogę – łącznie ze stawem biodrowym. Nigdy nie poddał się swej niepełnosprawności, został wybitnym sportowcem. Jego koronną specjalnością jest narciarstwo alpejskie (na jednej narcie), zwłaszcza slalom specjalny, ale zakres Jego aktywności jest o wiele szerszy. W Polsce stał się popularny po wygraniu telewizyjnego konkursu „Celebrity Splash” w 2015 roku.
Danuta Bujok: Urodziła się bez prawego podudzia, ze zniekształconą stopą i dłonią. Czynna zawodowo, biega, gra w siatkówkę na siedząco (jest reprezentantką Polski). Smukła, zgrabna, nie sposób zauważyć, że używa protezy. Skromna, niezwykle sympatyczna, z dużym dystansem do świata i siebie samej. Niezłomna duchem i bardzo konsekwentna w realizacji postawionych sobie celów.
Izabela Sopalska: Gra z wielkimi sukcesami w Warszawskiej Drużynie Rugby na Wózkach Four Kings, ale Jej drugą pasją jest praca. Autorka funkcjonującego projektu „Kulawa Warszawa”, którego celem jest zwiększenie świadomości społecznej na temat niepełnosprawności i usuwanie barier architektonicznych. Mimo SM pozytywnie nastawiona do życia. Świetnie zorganizowana, miłośniczka tatuaży - w wolnym czasie pozuje jako fotomodelka alternatywna.
Maciej Sochal: Jego problem to guz mózgu i niezborność ruchowa; porusza się na wózku.
Mistrz świata i mistrz olimpijski w rzucie maczugą, zdobywca kilkudziesięciu medali – w kilku dyscyplinach – na międzynarodowych zawodach sportowych. Osoba o wrażliwej strukturze i stalowym pancerzu na zewnątrz. Zwyciężył z tym, co wydawało się niemożliwe do pokonania.
Marcin Racinowski: Poruszający się na wózku sportowiec: uprawia podnoszenie ciężarów na leżąco
i gra w koszykówkę. Instruktor aktywnej rehabilitacji, znany w Polsce również jako organizator imprez integracyjnych. Niezwykle sympatyczny, pełen ciepła człowiek, z którego emanuje wewnętrzny spokój.
Monika Szram: Pochodząca z Grudziądza niepełnosprawna sportsmenka – uprawia podnoszenie ciężarów. Trzykrotna mistrzyni Polski juniorek, trzykrotna wicemistrzyni seniorek. Jej rekord życiowy to 53 kilogramów – a występuje w kategorii wagowej do 41 kg! Osoba niewielkiego wzrostu – ale o wielkim sercu i harcie ducha. Wyjątkowo fotogeniczna, skora do uśmiechu. Marzy, by mieć swój zakład kosmetyczny.
Tomasz Karcz: Charyzmatyczny esteta o silnej osobowości, projektant mody, nietuzinkowy fryzjer – bez ręki. Spełnia swoje marzenia, jest człowiekiem dobrze zaplanowanego sukcesu, jest osobą o wielkim poczuciu humoru ze znacznym dystansem do samego siebie.
Żaneta Papierska: Od 2006 roku choruje, dwa lata przeleżała bez ruchu – dzięki swej silnej woli, wspartej rehabilitacją, od kilku lat jeździ na wózku i uprawia lekkoatletykę. Trenuje w klubie „Start” w Koszalinie, a Jej specjalnością jest pchnięcie kulą (siedząc). Zdobywała srebrne i brązowe medale na mistrzostwach Polski. Mama niemal dorosłej córki, otwarta na kontakty, pasjonuje się modą. Jej wyszukane kreacje zwracają uwagę otoczenia.