Galeria ZPAP w Gdańsku, ul. Piwna 67/68
Organizator: Związek Polskich Artystów Plastyków, Okręg Gdański
Wernisaż w środę 18 października o godz. 18:00, ekspozycja do 9 listopada 2017
Kurator wystawy: Danuta Joppek
O „Fantasmagoriach”
Każdy człowiek ma swój specyficzny Wszechświat – tak w sensie fizykalnym, jak i intelektualnym. Jego poszerzanie czy pogłębianie następuje jedynie na drodze poznawania.
Imperatyw badania Wszechświata towarzyszy ludzkości od zarania jej istnienia. Dążenie do wiedzy stanowi istotny element naszej cywilizacji. Dzięki niemu odkryto w kosmosie materię niewidzialną i zbadano umykającą prostej obserwacji strukturę atomów.
Obszar sztuki również kryje w sobie wiele fascynujących tematów. Moja pasją od szeregu lat jest analiza przestrzeni ulokowanej pomiędzy fotografią klasyczną a obrazowaniem cyfrowym; trzecim wierzchołkiem tego „trójkąta bermudzkiego” jest malarstwo i grafika.
W szczególności zajmowałem się dotąd m. in. takimi zagadnieniami, jak badanie wpływu modyfikacji struktury formalnej obrazu na jego ekspresję, w tym skutkami estetyzacji tego, co w powszechnym przekonaniu estetyczne nie jest oraz efektami „ataku” na szczególne sacrum, jakim jest twarz ludzka. Prace na kolekcją „Rosarium” były dla mnie pretekstem do analizy relacji pomiędzy obrazem a rzeczywistością, zaś „Fantasmagorie” to moje intelektualne igraszki z kiczem. A temat to bynajmniej nie błahy, jako, że każdy artysta chce tworzyć dobrą – w swoim mniemaniu - sztukę, a nie byle jaką. Warto się więc w pewnym momencie nad tym zagadnieniem z pokorą pochylić głębiej, tak, jak już poprzednio uczynili to inni (np. Andrzej Banach - „O kiczu”, Maria Poprzęcka - „O złej sztuce”).
Kolekcja „FANTASMAGORIE” jest w pewnym sensie kontynuacją „Rosarium”, jako że materiałem wyjściowym były głównie zwyczajne fotografie róż. Składa się ona z dwóch cykli – są to „Fantasmagorie” i „Wyspy Szczęścia”. Cykl „Fantasmagorie” to na ogół prace monochromatyczne lub oszczędne kolorystycznie, formalnie bliskie klasycznej grafice, zaś „Wyspy Szczęścia” są pełne koloru i odniesień do (kojarzącego się z błogostanem) trwania na mentalnych wyspach egzotycznych. Tytuł tego ostatniego w oczywisty sposób nawiązuje do książki Abrahama Molesa „Kicz czyli sztuka szczęścia”.
Relacje pomiędzy kiczem a sztuką wysoką są bardzo złożone, jako że oba pojęcia nie są do końca definiowalne. Ich związki wzajemne można rozpatrywać na różnych płaszczyznach. Wystawa „FANTASMAGORIE” temat ten podejmuje, ale niczego nie rozstrzyga. Zachęca ona jedynie do analizy prezentowanych prac ukierunkowanej podniesionym tu zagadnieniem. A spostrzeżenia i refleksje będą tu z pewnością bardzo różnorodne – bo każdy ma charakterystyczną tylko dla siebie percepcję, swoje własne kryteria oceny, swój własny Wszechświat Wyobraźni.
Erazm W. Felcyn, październik 2017
Erazm Wojciech Felcyn – z urodzenia bydgoszczanin (1946), dr inż. chemik, współwłaściciel i członek zarządu firmy CREON (Gdańsk). W latach 1964-1966 fotoreporter, a następnie (1966-1968) redaktor naczelny Ilustrowanego Magazynu Studentów Politechniki Gdańskiej „Kronika Studencka”.
Członek Sekcji Wystawienniczej Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego (1970-1976). Członek Związku Polskich Artystów Fotografików od roku 2005, a od 2014 przewodniczący Komisji Artystycznej Okręgu Gdańskiego.
Zadebiutował w 1965 indywidualną wystawą „Na szlaku” w jednym z klubów studenckich Gdańska. W następnych latach wziął udział w blisko dwustu wystawach w kraju i na świecie zdobywając szereg medali i wyróżnień. Korzystając z możliwości techniki cyfrowej na bazie swych starych negatywów zrealizował unikatowe kolekcje portretów ludzi związanych w latach 1964-1968 z Politechniką Gdańską oraz portretów kaszubskich z lat 1968-1972. W podobny sposób powstał zbiór „Bliscy Nieznajomi – SOPOT ‘70”.
W swych twórczych poszukiwaniach penetruje obszar mieszczący się pomiędzy światem klasycznej fotografii a rzeczywistością generowaną cyfrowo. Ich rezultatem jest szereg wystaw indywidualnych, m.in. „Inwazja – subiektywny portret śmieci”, „Rosarium”, „Synthesis” i „Fantasmagorie”.