Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, ul. Emilii Plater 51
Ekspozycja od 25 września 2015 do 10 stycznia 2016
Wystawa przygotowana we współpracy z Fundacją im. Zofii Rydet
Kuratorzy: Sebastian Cichocki, Karol Hordziej
25 września w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie odbyło się otwarcie wystawy
„Zofia Rydet. Zapis 1978–1990”.
To jak dotąd najobszerniejsza prezentacja Zapisu monumentalnego projektu fotograficznego autorstwa Zofii Rydet, która - podobnie jak nestor polskiej fotografii, Jerzy Lewczyński, związana była z Gliwicami. Tutaj mieszkała, pracowała i tworzyła, była także jedną z najaktywniejszych członkiń Gliwickiego Towarzystwa Fotograficznego.
Wystawa w Muzeum Sztuki Nowoczesnej jest kolejnym elementem wieloletniego projektu badawczego, którego celem jest reinterpretacja i popularyzacja twórczości Zofii Rydet w Polsce i zagranicą. Projekt realizują cztery instytucje: Fundacja im. Zofii Rydet w Krakowie, Muzeum w Gliwicach, Fundacja Sztuk Wizualnych w Krakowie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.
W 2012 roku w Czytelni Sztuki w Gliwicach prezentowane były fotografie wchodzące w skład Zapisu socjologicznego, której kuratorem był Andrzej Różycki. Do tej pory zinwentaryzowano i zdygitalizowano całe archiwum Zapisu, które udostępniono na stronie: www.zofiarydet.com.
W 2016 roku zostanie zorganizowana międzynarodowa konferencja naukowa, lecz przede wszystkim ukaże się, w serii Czytelnia Sztuki / Muzeum w Gliwicach, książka Wojciecha Nowickiego – pisarza, publicysty i kuratora, która przybliży unikatowe dzieło fotograficzne Zofii Rydet szerokiemu odbiorcy sztuki.
Projekt jest realizowany przy wsparciu finansowym Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Rydet rozpoczęła prace nad „Zapisem” w dość późnym wieku (mając 67 lat), już jako artystka o ustalonej renomie i pokaźnym dorobku wystawienniczym. Jej twórczość zajmowała osobną pozycję w środowisku polskich fotografów, zdominowanym wówczas przez mężczyzn i tendencje konceptualne. Na cykl „Zapis socjologiczny” składa się około 20 tysięcy zdjęć, wykonanych w ponad stu miejscowościach, głównie na Podhalu, Górnym Śląsku i Suwalszczyźnie.
Wystawa w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie jest próbą rekonstrukcji nigdy niezrealizowanej wystawy – z jednej strony bazującej na wskazówkach obecnych w notatkach i prywatnej korespondencji Zofii Rydet, z drugiej uwspółcześniającej jej dzieło za pomocą obecnie dostępnych technologii (zwłaszcza w przypadku nigdy niewywołanych odbitek).
Gospodarze odwiedzanych przez Rydet domów - fotografowani za pomocą szerokokątnego obiektywu, zazwyczaj z mocnym fleszem, wydobywającym detale wnętrza - pozują na tle ściany, patrząc prosto w obiektyw. Schemat ten Rydet powtarzała przez niemal trzy dekady. Przekonana, że zgromadzone w prywatnych przestrzeniach przedmioty i obrazy definiują ludzi oraz „pokazują ich psychikę”, postanowiła podjąć się misji archiwizowaniem wnętrz polskich domów. Interesowała ją związki ludzi z przedmiotami oraz architekturą, a także sposób w jaki indywidualne preferencje estetyczne, poglądy polityczne i religijne manifestują się poprzez aranżację przestrzeni prywatnej. „Dom jest (…) odbiciem społeczeństwa, cywilizacji i kultury, w której powstał, nie ma dwóch podobnych ludzi ani dwóch podobnych domów” – mówiła Rydet.
Więcej, także biografia Zofii Rydet na stronie Muzeum Sztuki Nowoczesnej