Agnieszka Fiejka „Droga Mleczna” / Remigiusz Koniecko „Anatomia miasta”
Nagroda specjalna w piątej edycji konkursu adresowanego do pasjonatów fotografii
Centrum Sztuki Współczesnej - Znaki Czasu, Wały gen. Sikorskiego 13, Toruń
Wernisaż w piątek 22 czerwca o godz. 19:00, ekspozycja do 22 lipca 2018
Akcja „Wystaw się w CSW” – organizowana rokrocznie przez Dział Edukacji –
na stałe wpisała się już w kalendarz wydarzeń organizowanych przez toruńskie CSW. W edycji konkursu z 2017 roku po raz pierwszy pojawiła się nagroda specjalna – Nagroda Dyrektora w postaci propozycji zorganizowania wystawy indywidualnej. Jej laureatami zostali: Agnieszka Fiejka i Remigiusz Koniecko.
Na podwójną ekspozycję złożą się: "Droga Mleczna" Agnieszki Fiejki i "Anatomia miasta" Remigiusza Koniecko.
To dwa zupełnie różne fotograficzne światy i obszary zainteresowań: Agnieszka Fiejka bardzo mocno odnosi się do osobistych doświadczeń, mówiąc przede wszystkim o sobie jako kobiecie i matce, Remigiusz Koniecko przygląda się natomiast architekturze i wpływowi człowieka na przestrzeń. Organizatorzy są przekonani, że takie zestawienie okaże się nie tylko wyjątkowo ciekawe dla zwiedzających wystawę, ale też inspirujące dla tych, którzy zajmują się fotografią.
Więcej na stronie CSW , dołącz do wydarzenia na Facebooku.
„Droga Mleczna” Agnieszki Fiejki to bardzo osobista i intymna opowieść o procesie przemiany, dojrzewania do dramatycznych decyzji, ale także o wyłamywaniu się z roli społecznej kobiety-matki. To rejestracja etapów rozpadu rodziny i odnowienie się osoby jako podwaliny pod inną formę jednostki rodzinnej. Ta wystawa to droga – wyznaczona utraconymi zębami mlecznymi, wytyczająca kolejne etapy zmiany: począwszy od uświadomienia sobie momentu stagnacji, przez strefę obawy i rodzącej się decyzji, do strefy konfliktu i końca, aż po wyjściowe opancerzenie się.
„Droga Mleczna” to refleksja na temat ról kobiety uwarunkowanych społecznie oraz konfrontacja osobistych potrzeb z ogromnym poczuciem winy związanym z wdrukowanymi wzorcami kulturowymi dotyczącymi macierzyństwa i kobiecości w ogóle. Widzowie, wchodząc w ten „dom”, stają się uczestnikami dyskusji o prawie do wyboru i potrzebie bycia „inną”, pozostając jednak w dalszym ciągu matką. To badanie proporcji odpowiedzialności za siebie do odpowiedzialności za najbliższych. W procesie, który się rozwija, w postępującym rozkładzie komórki społecznej, jaką przyrzekłam kiedyś tworzyć na zawsze, zadaję sobie pytania o własną tożsamość: czy mi wolno?
Przestrzeń galerii zmienia się w rodzaj domu, nieprzyjaznego i chłodnego – takiego jakim bywa w chwilach kryzysu jego mieszkańców, kiedy przestaje być bezpieczną przystanią, a z każdego kąta wyłażą symptomy nadchodzącego rozpadu.
„Anatomia miasta” Remigiusza Koniecko to wystawa fotografii, która wyrasta z emocji towarzyszących codziennemu odczuwaniu przestrzeni, z potrzeby uchwycenia jej istoty i wielowymiarowości.
Tym, co szczególnie wpływa na charakter przestrzeni, jest obecność człowieka i to jak modyfikuje otoczenie, w którym przebywa. Zamiast się mu poddawać, zmienia je, nakładając i tworząc w nim struktury miejsc, dróg i stref. Krajobraz geograficzny, miejski, budynki czy rzeczy – wszystko to jest dowodem naszej obecności w przestrzeni. Układa się to w całość, której najbardziej widocznym efektem jest architektura. Anatomię jej formy, funkcji i wielowymiarowości autor bada poprzez cykl fotografii „Przestrzenie formalne”. Przedstawia w nim własny model widzenia przestrzeni, będący próbą ukazania ukrytego wymiaru architektury oraz wszelkich asocjacji przestrzennych człowieka: „Za każdym razem, kiedy interpretuję otaczającą mnie przestrzeń, określam moją drogę w odkrywaniu kolejnych wymiarów architektury, gdzie połączenie fizyczności z materialnością towarzyszy mi przy każdym stawianym kroku. Przestrzeń architektoniczna jest dla mnie panoramą miejskiego życia. Zaobserwowane budynki o swobodnym rytmie wierzchołków wytyczają inspirującą linię horyzontu, która nie tylko mnie wzrusza, ale i pokrywa się z linią elektrokardiogramu bicia mojego serca. Jest ona dla mnie połączeniem życia i geometrii – wytyczających nasz codzienny rytm”.
Agnieszka Fiejka – artystka wizualna, fotografka, aktywistka, edukatorka, mama.
Ukończyła Wydział Sztuki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. W swojej sztuce porusza wątki cierpienia, osamotnienia, macierzyństwa, społecznych ról kobiety. Tworzy sztukę intymną i kobiecą.
Na co dzień zajmuje się także fotografią reportażową i edukacją. Współpracuje m.in. z Międzynarodowym Centrum Kultury, Krakowską Fundacją Filmową, Netia OFF Camera.
Współzałożycielka Kolektywu FLU Grypa Twórcza. Aktywistka na rzecz praw kobiet, współorganizatorka krakowskich Czarnych Protestów, współzałożycielka Stowarzyszenia (S)Prawa Kobiet.
Remigiusz Koniecko – urodzony w 1977 r. Absolwent Wydziału Komunikacji Multimedialnej Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku i Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Podczas studiów rozpoczął autorski cykl „Przestrzenie formalne”, który wynikał z jego zainteresowań przestrzenią egzystencjalną.
W swoich fotografiach odwołuje się zarówno do formy jak i funkcji architektury, próbując stworzyć swój własny model widzenia przestrzeni. Obronił doktorat w Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Zajmuje się fotografią od strony twórczej i dydaktycznej.