Galeria Fotografii B&B z siedzibą w Miejskim DK Włókniarzy, ul. 1 Maja 12, Bielsko-Biała 
Wernisaż i spotkanie z autorką w piątek 7 grudnia o godz. 18:00, ekspozycja do 5 stycznia 2019 
Kurator Galerii: Inez Baturo - 279 wystawa 
Patronat: Fundacja Centrum Fotografii, Okręg Górski ZPAF 

Dzieci Boga
Populacja Ugandy to ponad 56% osób w wieku poniżej 18 lat. Dzieci to największa grupa żyjąca w ubóstwie. W Kampali, stolicy Ugandy, na ulicy żyje ponad 10 000 dzieci. Przeważnie żyją one w najbiedniejszych dzielnicach, gdzie mogą w pewien sposób ukryć się przed społeczeństwem. Aby zdobyć jakiekolwiek pieniądze, pracują przy rozbiórce budynków, rozładunku ciężarówek lub pomagają przy sprzedaży żywności. Najmłodsze dzieci pracują zbierając plastikowe butelki lub złom. Dzieci ulicy, często nie mają dostępu do czystej wody, żywności, opieki medycznej, schronienia oraz edukacji.
W większości są one narażone na przemoc, gwałt, pobicie, narkotyki, aresztowanie oraz kradzież. Oprócz wielu niebezpieczeństw, dzieci żyją w stanie zawieszenia, bezczynności, który może trwać latami bez żadnej nadziei na zmianę. Dzieci ulicy nie są przyczyną lecz skutkiem. Skutkiem ubóstwa, utraty rodziców z powodu licznych chorób, HIV, migracji, utraty tradycyjnych wartości, przemocy domowej fizycznej i psychicznej. Rząd Ugandy ustalił przepisy dotyczące ochrony dzieci, jednak nie spełniają one swojej roli w zakresie ochrony nieletnich przed nadużyciami. Głównym celem Rządu jest zmniejszenie liczby dzieci żyjących na ulicy, jednak nie zwraca on uwagi na czynniki, które spowodowały, że dzieci znalazły się w takiej sytuacji. Na dłuższą metę są to rozwiązania nieefektywne. Potrzebna jest wyobraźnia, efektywna polityka rządu, edukacja na poziomie rodzinnym oraz zaangażowanie narodowych oraz międzynarodowych organizacji. Tylko wtedy uda się rozwiązać problem u podstaw, bo w innym wypadku kraj może stracić całą generację i w przyszłości będzie miało to ogromny wpływ na rozwój kraju i całego kontynentu afrykańskiego.

Nazywam się Aleksandra Dynaś, jestem fotografem i obecnie mieszkam w Barcelonie. Po skończeniu studiów na kierunku stosunki międzynarodowe, postanowiłam studiować fotografię. Po ukończeniu specjalizacji w reportażu i fotografii dokumentalnej, pracowałam jako niezależny fotograf w Barcelonie, głównie fotografując pokazy mody i wydarzenia polityczne. Moje zdjęcie z jednej demonstracji przeszło do półfinału w konkursie fotograficznym College Photographer of the Year.
Dwa lata temu postanowiłam pojechać do Afryki, aby współpracować z organizacjami pozarządowymi, które zajmują się dziećmi ulicy, dziećmi zarażonymi wirusem HIV i kobietami. Zrobiłam tam projekt o dzieciach ulicy mieszkających w Kampali w Ugandzie. W Afryce podpisałam także umowę z Anadolu Agency (Turcja).
Dzięki projektowi z Ugandy zdobyłam wyróżnienie w konkursie SDN (Social Documentary Network), moje zdjęcie zostało pokazane na wystawie zbiorowej podczas festiwalu Photoville w Nowym Jorku. Zostałam również wybrana do udziału w programie Canon i Magnum Photos „Młodzi fotoreporterzy” podczas festiwalu Visa pour L'image we Francji. Po Afryce pojechałem do Indii, gdzie pracowałam nad kolejnymi dwoma projektami - jeden o gruźlicy w Indiach i drugi o śmierci i wierzeniach w hinduiźmie. Oba zostały sprzedane hiszpańskiej gazecie El Pais.
Przede wszystkim, interesuje mnie problematyka społeczna, problemy dzieci i kobiet. Chcę opowiadać historie ludzi, których głos jest zbyt cichy, by można było go usłyszeć. Wierzę, że fotografia dokumentalna ma moc zmieniania polityki, wypływania na rządy oraz jest katalizatorem pozytywnych zmian na świecie.
Urodziłam się 27.09.1988 w Sosnowcu, ale mieszkam w Barcelonie. Więcej na stronie autorskiej