Roman Krawczenko „Transformacja - srebro i złoto na szkle”
Organizator: Fundacja Wspierania Kultury „Na Styku”
Galeria Atelier, ul. Lwowska 24, Chełm - prowadzona przez Ryszarda Karczmarskiego
Wernisaż i spotkanie autorskie w sobotę 22 września o godz. 19:00, ekspozycja do 17 października 2018
Wystawa jest wynikiem moich trzyletnich eksperymentów (2015-2018) z trzema technikami historycznymi Ambrotypia & Verre églomisé & Orotone process pojawiła się nowa technika, która nie ma jeszcze nazwy, warunkowo nazywam to collodion print.
Ambrotypia (ze starogreckiego: ἀμβροτός — „nieśmiertelny”, τύπος — „wrażenie”), również znana jako pozytyw kolodionowy. Ambrotypia była oparta na procesie mokrej płty kolodionowej wynalezionej przez Fredericka Scotta Archera w 1851 roku. Ambrotypy były celowo niedoświetlonymi negatywami, wykonanymi przez ten proces i optymizowanymi do oglądania zamiast pozytywów. W roku 1854 James Ambrose Cutting z Bostonu wyodrębnił kilka patentów, związanych z tym procesem. Można uznać go za twórcę terminu „ambrotypia”.
Szkło eglomizowane wywodzi się od Jean'a Baptiste'a Glomy'ego, XVIII-wiecznego francuskiego producenta ram Lo a French 18th Century frame maker na dworze Ludwika XVI, który szeroko wykorzystywał tę technikę do upiększenia dekoracji opraw oraz do do dekoracji luster oraz trumeau dla Marii Antoniny. Chociaż niektóre z najlepszych prac wykonano w wieku XVIII i IX, technika ta jest o wiele starsza, zaś wcześniejszymi przykładami szkła eglomizowanego są dekoracyjne misy z grobu we Włoszech, pochodzące z trzeciego wieku p.n.e. Praktycznie cała historia eglomizowania i pokrewne jej techniki są związane z powstaniem i powrotem przestrzeni kulturowej klasycznej sztuki starożytnej.
Oroton to obraz pozytywu na szkle, wykonany za pośrednictwem projekcji bądź bezpośredniego druku negatywu na innej czułej szklanej płycie. Uzyskany obraz jest przezroczysty. Żeby uzyskać przezroczystość orotonu, obraz był celowo produkowany cienki i słaby w świetle przechodzącym, ale okazało się, że można uzyskać pełny zakres tonów, gdy się położyło go przed białą kartką papieru, zaś oglądało w świetle odbitym. Najbardziej szeroko rozpoznawany jest propagator orotonu amerykański fotograf Edward S. Curtis, który stosował proces w wielu swoich obrazach rdzennych Amerykanów.
Roman Kravchenko
Roman Krawczenko - ur. w 1957 roku, fotografik, historyk, dziennikarz.
Jest artystą tworzącym fotografie techniką ambrotypii. Odtwarzając tę XIX-wieczną technikę, jest jednym z nielicznych artystów w Polsce używających tej unikalnej technologii tworzenia fotografii na szkle. Krawczenko na swoich ambrotypiach w czarodziejski sposób przedstawia współczesną Polskę.
Jego prace były prezentowane w Polsce, na Ukrainie i Hiszpanii, wystawy i warsztaty przyciągają wielu młodych fotografików, a dorobek artysty jest już doskonale znany i doceniany przez fotografików i kolekcjonerów na świecie. Krawczenko tworząc w Polsce w ciągu ostatnich lat wypracował własną metodę fotografowania, a co najważniejsze, przekazał tę wiedzę i umiejętności młodym polskim fotografikom. Dlatego bez przesady można powiedzieć, że dzięki niemu tworzy się w Polsce nowa szkoła fotografii ambrotypicznej. Należy dodać, że Krawczenko będąc mieszkańcem Krymu, był nieformalnym ambasadorem kultury polskiej - zaaranżował w Bakczysaraju ekspozycję poświęconą Adamowi Mickiewiczowi i Sonetom Krymskim, organizował liczne plenery fotograficzne dla polskich fotografików.