Stara Galeria Związku Polskich Artystów Fotografików, Plac Zamkowy 8, Warszawa
Wernisaż w czwartek 19 września o godz. 19:00, ekspozycja do 20 października 2024
Kurator wystawy: Andrzej Zygmuntowicz. Koordynacja wystawy: Katarzyna Navarra
Otwarte obrony dyplomów w niedzielę 22 września od godz. 11:00
Organizator: Okręg Warszawski ZPAF
Projekty dyplomowe:
Beata Bujak - Żałuję, że nie zawsze mam odwagę się obronić…, promotor Patryk Karbowski
Maciej Drozd - Między wodą a światłem, promotor Karol Bagiński
Marcin Grela – Mechanizmy unikania kontaktu, promotor Andrzej Zygmuntowicz
Kasjan Kajrunajtys - Oczy jazzu, promotor Andrzej Zygmuntowicz
Beata Lechowicz - (Nie)przezroczyste, promotor Patryk Karbowski
Wojciech Rodzoś - Krzyk. Wołanie drzew, promotor dr hab. Wojciech Sternak
Radosław Roguś – Rzeka, promotor dr hab. Wojciech Sternak
Paweł Sypniewski - Ustawienia domyślne, promotor Wojciech Klimala
DYPLOMY 2024
Po trzech latach intensywnej nauki nadchodzi czas, aby pokazać, dokąd doszło się ze swoimi pomysłami i umiejętnościami. To moment wciągnięcia odbiorców w osobiste, autorskie interpretacje współczesności poprzez prace zrealizowane na bazie fotografii.
Finałem edukacji w Studium Fotografii ZPAF jest praca dyplomowa. Każdy autor sam wybiera temat, dobiera odpowiednią, jego zdaniem, formę i technikę. Wybiera również promotora, z którym konsultuje powstającą pracę. W trakcie trzyletniego zdobywania wiedzy każdy słuchacz poznaje szeroką gamę tematów i sposobów opowiadania o nich. Poznaje techniki, zarówno historyczne, lecz wciąż żywe,
jak mokry kolodion czy cyjanotypia, jak i klasyczny negatyw oraz własnoręcznie wykonaną odbitkę w ciemni, po najnowsze techniki cyfrowe, oferujące wiele możliwości obróbki w programach komputerowych.
Żadna z tych technik nie jest lepsza ani bardziej wartościowa od innych – każda służy jako odpowiednie narzędzie do najlepszego przedstawienia wybranego tematu.
Wystawa prac dyplomowych stanowi potwierdzenie różnorodności poszukiwań zarówno tematów,
jak i sposobów ich prezentacji poprzez fotografię. Wśród autorek i autorów znajdują się osoby skupione na dokumentowaniu istotnych tematów społecznych. Te realizacje są zwykle opowieściami wprost, komunikującymi się z odbiorcą sugestywnymi obrazami, klarownie zbudowanymi, czasem wzbogaconymi o teksty i przedmioty, rozszerzającymi opowieść o ważnym elemencie życia społecznego. Fotografia dokumentująca rzeczywistość zwraca uwagę również na mniej widoczne, nienagłaśniane tematy, które również zasługują na przybliżenie. Może to być zachwyt nad dziką naturą – piękną, ale zarazem tajemniczą, a nawet mroczną. Dokumentem mogą być także portrety, uchwycające chwilę, w której bohaterowie zdjęć przeżywają intensywne, emocjonalne uniesienia.
Fotografia jako utwór artystyczny to nie tylko uchwycenie rzeczywistości, ale także zapis własnych refleksji, emocji i analiz różnych doświadczeń oraz myśli, które nie zawsze można ująć bezpośrednio i konkretnie. Pojawiają się one w głowach autorów jako niejednoznaczne obrazy – czasem mocno zagmatwane i nieoczywiste – które prowokują odbiorcę do stworzenia własnej interpretacji. Często nie musi ona nawiązywać do pierwotnych intencji autora. Dzieła sztuki bywają zaproszeniem do budowania własnych wizji, stanowiąc impuls do dalszych, samodzielnych poszukiwań. Sztuka ma nas otwierać na swobodne myślenie, pozwalające wyjść poza schematy i utarte porządki.
Prace słuchaczy Studium Fotografii ZPAF są przykładem takiego działania otwierającego odbiorców na budowanie własnych, osobistych interpretacji tematów podjętych przez autorów prac dyplomowych.
Andrzej Zygmuntowicz – kurator wystawy