Państwowa Galeria Sztuki, Plac Zdrojowy 2, Sopot
Zorganizowano we współpracy z Agencją Zegart
Ekspozycja od 19 listopada 2020 do 7 lutego 2021
Partner wystawy: Okręg Gdański ZPAF
Z powodu pandemii i wprowadzonych obostrzeń Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie jest nieczynna do 29 listopada 2020. W tym czasie zaprasza do śledzenia w mediach społecznościowych…
Na wystawę „Bliscy Nieznajomi – Sopot ’70” składają się zdjęcia wykonane latem 1970 roku w samym centrum Sopotu, głównie na ul. Monte Cassino, na obecnym Placu Zdrojowym i w rejonie Grand Hotelu. Sopot pół wieku tym był trochę innym miastem, nie tak nowoczesnym i barwnym jak dzisiaj.
Na tle ówczesnej Polski jaśniał jednak jak na perłę Bałtyku przystało. Latem zjeżdżali się tu różni ludzie: wczasowicze FWP, przodownicy pracy, intelektualiści, artyści - ale też cinkciarze, panienki lekkich obyczajów, złota młodzież, tajniacy… Pojawiały się tu gwiazdy piosenkarstwa, muzycy i liczni goście z oficjalnie zgniłego Zachodu. Mieszało się to wszystko z rdzennymi mieszkańcami tworząc rzadko spotykany koktajl.
Fotografowałem raczej wiedziony instynktem niż świadomością. Trzeba pamiętać, że pojęcie „street photography” jeszcze w Polsce wówczas nie funkcjonowało. Z drugiej zaś strony dysponowaliśmy już, mimo żelaznej kurtyny, pewnymi wzorcami. Mam tu na myśli m. in. przenikającą do nas wiedzę na temat Grupy Magnum, w Polsce w latach 1951 -1969 działał tygodnik „Świat” ze stworzoną przez Władysława Sławnego znakomitą grupą fotoreporterów, pojawiła się u nas wystawa fotografii totalnej Karla Pawka „Czym jest człowiek” - można długo wymieniać.
Miałem za sobą czteroletni staż w Ilustrowanym Magazynie Studentów Politechniki Gdańskiej „Kronice Studenckiej”, była to droga od początkującego fotoreportera do redaktora naczelnego.
Naszym guru był wówczas Stefan Figlarowicz, późniejszy prezes ZPAF. Był on promotorem pojęcia „dokumentacja artystyczna”. W jednym z najważniejszych swych tekstów napisał tak: „Dość często słyszy się opinie, iż artysta fotografik to przede wszystkim plastyk. Jestem innego zdania. Dla mnie artysta fotografik to literat, filozof, moralista, dziennikarz.” Prezentowane tu zdjęcia bezpośrednio po ich wykonaniu nie wydawały mi się szczególnie atrakcyjne, ponieważ ukazywały powszechnie znaną codzienność. Przeglądając je pół wieku później stwierdziłem, że nabrały wyrazistej soczystości a stworzona z nich kolekcja ukazuje młodszym pokoleniom egzotykę tego, co dawno minione. Wystawa ta jest bardzo czytelnym przykładem sytuacji, w której same obrazy nie ulegają zmianie w czasie, ale w istotny sposób zmienia się ich postrzeganie.
Niezmiernie cieszę się z tego, że po ekspozycji cała kolekcja znajdzie się w zbiorach Państwowej Galerii Sztuki Sopocie, sądzę, że jest to dla niej najwłaściwsze miejsce.
Erazm Wojciech Felcyn
Erazm Wojciech Felcyn – z urodzenia bydgoszczanin (1946), dr inż. chemik, współwłaściciel i członek zarządu firmy CREON (Gdańsk). W latach 1964-1966 fotoreporter, a następnie (1966-1968) redaktor naczelny Ilustrowanego Magazynu Studentów Politechniki Gdańskiej „Kronika Studencka”. Członek Sekcji Wystawienniczej Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego (1970-1976). Członek Związku Polskich Artystów Fotografików od 2005 roku, a od 2014 przewodniczący Komisji Artystycznej Okręgu Gdańskiego. Zadebiutował w 1965 roku indywidualną wystawą „Na szlaku” w jednym z klubów studenckich Gdańska. W następnych latach wziął udział w blisko dwustu wystawach w kraju i na świecie zdobywając szereg medali i wyróżnień.
Korzystając z możliwości techniki cyfrowej na bazie swych starych negatywów zrealizował unikatowe kolekcje portretów ludzi związanych w latach 1964-1968 z Politechniką Gdańską oraz portretów kaszubskich z lat 1968-1972. W podobny sposób powstał zbiór „Bliscy Nieznajomi - Sopot '70”. W swych twórczych poszukiwaniach penetruje obszar mieszczący się pomiędzy światem klasycznej fotografii a rzeczywistością generowaną cyfrowo. Ich rezultatem jest szereg wystaw indywidualnych, m.in. „Inwazja – subiektywny portret śmieci”, „Rosarium”, „Synthesis”, „Anatomia Apokalipsy”, „Fantasmagorie“ – podejmują one istotne problemy egzystencjalno-filozoficzne.