Galeria Muzeum S. Staszica, ul. Browarna 18, Piła. W ramach "Lata w Muzeum"
Wernisaż w piątek 24 sierpnia o godz. 18:00, ekspozycja do 27 września 2018
Kurator galerii: Wojciech Beszterda
Sen na jawie, o fotografiach Zofii Kawalec-Łuszczewskiej
Patyki, kamienie, liście, piach, drzewa, mury, ogrodzenia, drobiazgi tuż obok nas, mijane codziennie, wypełniające przestrzeń, w której bez przerwy jesteśmy. Nic nie znaczące dla tych, którzy je mijają na swej drodze, a więc i nie robiące swoim wyglądem wrażenia, w związku z tym niezapamiętywane.
Bo niby dlaczego, skoro są tylko przypadkowymi, nie rzucającymi się w oczy, banalnymi obiektami?
Ale to te pozornie zbędne elementy ciągle nas otaczają i tworzą swoisty porządek przestrzeni. Rzadko kiedy spoglądamy na nie a przez to nie zauważamy tego, co się dzieje gdy pada na nie światło, kiedy ożywają, stając się inspiracją do zamknięcia tej chwilowej, magicznej kompozycji w obraz, pełen wibrującej energii.
Zofia Kawalec-Łuszczewska już dawno wytropiła te krótkotrwałe byty, rozkwitające pełną siłą pod padającymi nań wiązkami światła. Poluje na nie wytrwale, znajdując ciągle nowe formy, nowe układy, nowe gry i nowe napięcia. Zapisuje to w pośpiechu a aparat fotograficzny staje się dla niej doskonałym narzędziem, pozwalającym zapisać to, co trwa moment a po chwili znów zamienia się w banał pozbawiony jakiegokolwiek uroku. Potrafi nie tylko wyczekać właściwą chwilę ale także ustawić się w najlepszym miejscu, z którego daje się zobaczyć to, co staje się magiczne. Jej kadry wyróżnia porządek kompozycyjny niczym w konstruktywizmie. Formy są często sprowadzone do abstrakcji, powtarzające się, grające rytmem, zahaczające o abstrakcję. Z drugiej strony są to rozpływające się w nieoczywistości rojenia o surrealistycznym wyrazie. Często trudne do nazwania gry niestabilnych plam, linii i punktów coś przypominają a oko ma problem z jednoznacznym ich odczytaniem, jakby było moment temu zakroplone atropiną.
Kadry Zofii Kawalec-Łuszczewskiej to bardzo osobiste zapisy zwykłego świata w którym codziennie się zanurzamy i tylko od nas zależy czy, tak jak autorka, zobaczymy w tym co nas otacza radość, urodę i pozytywną energię. Zofia w tym co dookoła dostrzega obrazy pełne plastyki, koloru, formy i intrygującej kompozycji, obrazy, pozwalające choć na chwilę uwolnić się od doczesności, która czasem bywa zbyt szara.
Andrzej Zygmuntowicz
... Zofia Kawalec-Łuszczewska Jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Jej dorobek artystyczny to przede wszystkim dokonania na polu malarstwa, rysunku i projektowania graficznego. Fotografia jest obecnie dla niej kolejnym medium, które wykorzystuje w swojej twórczości. Poprzednie doświadczenia a zwłaszcza te malarskie, determinują jej fotografię w stronę rozwiązań związanych z barwą i dynamiką przestrzeni obrazu. Jej prace fotograficzne są analizą przestrzeni rzeczywistych i syntezą koloru. Zofia nie poszukuje w obrazie identyfikacji miejsca i czasu − jej zdjęcia ukazują inny, niewidzialny wymiar przestrzeni i barwy. Przez fotografię wyraża to, co nieuchwytne i niedostrzegalne w otoczeniu i nadaje fotografowanym miejscom czy obiektom odmienny, nierzeczywisty charakter. Można w jej pracach odnaleźć nutę malarstwa Turner’a, szczególnie w opracowaniu barwy, rozedrganej, rozmalowanej na całej powierzchni obrazu. Przez barwę odrealnia rzeczywistość w abstrakcyjny niebyt a jednocześnie zachowuje świadectwo miejsca.
Ogromne znaczenie w fotografii Zofii Kawalec-Łuszczewskiej odgrywa światło. Nie jest ono tylko ujawnianiem rzeczywistości, ale na równi z kolorem w symbiotycznych relacjach buduje jej obrazy. W cyklach jej prac zawierają się wszystkie wymienione wartości. Jej fotografia jest naznaczona świeżością spojrzenia, wyzbyta nadymanych treści (wszechobecnych we współczesnej fotografii), idąca w stronę czystej formy z zamiarem wzbogacenia otaczającej nas rzeczywistości o wartości estetyczne.
Zdzisław Mackiewicz
Zofia Kawalec-Łuszczewska − absolwentka Liceum Technik Plastycznych w Nałęczowie.
Praktykowała w Teatrze Lalki i Aktora w Krakowie. Dyplom Technika Zabawkarstwa otrzymała w 1963 roku. W latach 1963-1969 studiowała na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu (pracownia plakatu prof. W. Świerzego, drzeworytu prof. Z. Lutomskiego, malarstwa prof. S. Tesseyre'a). Dyplom z wyróżnieniem otrzymała w roku 1969.
W 1970 wstąpiła do ZPAP. Uprawiając malarstwo, rysunek i fotografię uczestniczy we wielu plenerach, konkursach krajowych i międzynarodowych oraz wystawach w kraju i za granicą. Jest laureatką konkursowych nagród i wyróżnień.
Od 1976 mieszka w Pile. Wykonuje wolny zawód zajmując się sztuka użytkową i grafiką wydawniczą. W roku 1989 otrzymała uprawnienia rzeczoznawcy Ministerstwa Kultury i Sztuki do spraw oceny i wyceny dzieł sztuki. Od roku 2003 współpracuje z Muzeum S. Staszica w Pile, projektując dla tej instytucji większość druków i wydawnictw (plakaty, katalogi, książki). W roku 2010 została przyjęta do Związku Polskich Artystów Fotografików.