Rzeźby Krzysztofa Ostrzeszewicza i fotografia Krzysztofa Zająca
Galeria Sztuki Współczesnej 101 Projekt, ul. Piękna 62/64, Warszawa
Wernisaż w czwartek 11 maja o godz. 19:00, ekspozycja do 27 maja 2017
Galerię prowadzi: Barbara Elżanowska-Rutherford
W swoich rzeźbach często przetwarzam tematy, pozy, dzieła sztuki z przeszłości. W ten sposób staram się nawiązać kontakt z odbiorcami na różnych poziomach – poczynając od atrakcyjnej formy przez pewną dekoracyjność nawet po możliwe do odszukania odniesienia do dawnych i nie tak dawnych mistrzów (np. Donatella, Michała Anioła, Rembrandta, Caravaggia), historii i teorii sztuki.
Będąc jednocześnie zafascynowanym intelektualnym dorobkiem kubizmu i bliższego nam formizmu, a także ogólnie – modernistycznych ruchów awangardowych – tworzę syntetyczne w formie rzeźby i to właśnie forma, którą postrzegam jako umysłowy, posługujący się abstrakcją aspekt sztuki, pozostaje centralnym punktem moich zainteresowań.
Krzysztof Ostrzeszewicz
Poszukuję nienagannych i minimalistycznych form, czystych proporcji i geometrycznych rytmów.
Staram się, aby zawierały wizualną tajemnicę, były dla odbiorcy szyfrem i zagadką do rozwiązania.
W centrum moich zainteresowań są obrazy skłaniające do refleksji, wywołujące emocje, niosące wieloznaczne nieoczywiste treści. Zestaw fotografii Nowy Świat jest moją próbą zdefiniowania współczesnego człowieka, często zagubionego psychicznie i emocjonalnie w kamienno-szklano-metalowych, nowoczesnych miejskich przestrzeniach pozbawionych naturalnej organicznej materii. Osamotniona sylwetka człowieka w konfrontacji z urbanistyczną, geometryczną przestrzenią jest dla mnie symbolem i zapisem współczesnych czasów.
Krzysztof Zając
Prezentowany w ramach wystawy „Geometria czasu” cykl pt. „Nowy Świat” Krzysztofa Zająca, eksponowany był w 2016 roku w Gary Bowman Art Gallery we Lwowie, w Galerii Fokus w Siedlcach
oraz w Galerii Nierzeczywistej w Rzeszowie.
O wystawie pisała Stanisława Zacharko-Łagowska:
To oczywiste, że realny świat, w którym żyjemy, ulega ciągłym przeobrażeniom. Raz szybciej, raz wolniej, ale nieustannie. W Polsce, po jej przystąpieniu do Unii Europejskiej, strumień funduszy z niej pozyskiwanych spowodował gwałtowne przyspieszenie, i – na nieznaną dotąd skalę – nasilił tempo zmian. Modernizacja i rozwój infrastruktury całego naszego Państwa idzie w parze z porządkowaniem, przebudową i rozbudową przestrzeni polskich miast. Lecz często jest to tempo zbyt szybkie dla ludzkiej zdolności adaptacji i umiejętności przystosowania się. Stąd podświadomy niepokój, uczucie zagubienia, a nawet zagrożenia, jakiego doznają ludzie (zwłaszcza starsi) zagubieni psychicznie, emocjonalnie – a nierzadko i fizycznie – w kamienno-szklano-metalowych, nowoczesnych miejskich przestrzeniach. Ten właśnie rodzaj ludzkiej niepewności, skonfrontowanej z ich jeszcze nieoswojonym, nieprzytulnym, surowym i zimnym pięknem, jest tematem fotografii z cyklu „Nowy świat”, autorstwa znakomitego kieleckiego fotografika, Krzysztofa Zająca.
Większość prac z tej serii oparta jest na formalnym – i znaczeniowym – zderzeniu osamotnionej sylwetki pojedynczego człowieka z minimalistyczną estetyką fragmentów nowych założeń urbanistycznych, architektury budynków i ciągów komunikacyjnych. Pozbawione łatwej urody koloru, skupiają uwagę odbiorcy na czystości proporcji, geometrycznych rytmów i subtelnych struktur wydobytych ascetyczną gamą szarości.
Perfekcyjne kadrowanie ujęć jest idealnie zsynchronizowane z architekturą: czyste cięcia kadrów biegną równolegle do krzyżujących się pod kątem prostym linii podziałów architektonicznych, pionów podpór, poziomów krawężników i barier. Artysta wydobywa i podkreśla elegancję lśniących tafli szkła, dużych, jasnych, kamiennych lub betonowych płaszczyzn, metalicznych rytmów niklowanych barier i ciemnych cieni, powielających ich geometryczny rysunek. I sterylną pustkę przestrzeni, pozbawionych organicznej obecności elementów natury, nawet tych najczęściej koegzystujących z miejską zabudową: kwiatów, krzewów, drzew. Może dlatego obecność człowieka, który przecież również do świata natury przynależy, wywołuje tu wrażenie obcości? I może dlatego on sam, bez ich żywej bliskości, czuje się tu samotnym?
Na wielu fotografiach szerokie światła przejść oraz wznoszących się lub schodzących w dół schodów zagęszcza opresyjna obecność barierek, poręczy, ekranów akustycznych. Budowane według obowiązujących norm i przepisów bezpieczeństwa, zgodnie z założeniem mają pomagać, chronić, ułatwiać – i rzeczywiście temu służą. Lecz jednocześnie wymuszają określony sposób zachowywania się, narzucają kierunki ruchu, zamykają widoki – odbierając przez to jakąś cząstkę ludzkiej wolności… Konsekwencja wielokrotnego powtarzania motywu konfrontacji samotnego człowieka z odhumanizowaną urbanistyczną przestrzenią sprawia, że treściowe przesłanie fotograficznej opowieści Krzysztofa Zająca staje się precyzyjne i czytelne.
Krzysztof Zając
Urodzony w 1962 r. w Kielcach. Absolwent Politechniki Świętokrzyskiej. Członek Związku Polskich Artystów Fotografików, Fotoklubu RP Stowarzyszenia Twórców i Fédération Internationale de l’Art Photographique. W 2014 roku uhonorowany tytułem Artiste FIAP, a w 2015 roku tytułem Excellence FIAP.
Jego prace eksponowane były na ponad 80 międzynarodowych salonach fotograficznych w 29 krajach. Cztery indywidualne wystawy krajowe i jedna zagraniczna, dziewiętnaście problemowych wystaw zbiorowych. W roku 2015 uczestniczył w wystawie „…Afar” Warszawskiego Festiwalu Fotografii Artystycznej. Laureat parudziesięciu konkursów fotograficznych, Interdyscyplinarnego Konkursu Plastycznego „Przedwiośnie 38/2015” i „Przedwiośnie 39/2016, Srebrny Medal XV Międzynarodowego Biennale Krajobrazu >S-AVE THE E-ART< 2012, Nagroda II stopnia XVI Międzynarodowego Biennale Krajobrazu >SPACE DEFINITION< 2014, laureat BZ WBK Press Foto 2015 (III Nagroda), Grand Press Photo 2015 (II Nagroda). Za udział w międzynarodowym projekcie fotograficznym „FIAP in my heart forever 2015” otrzymał dyplom uznania. Na XVIII Biennale Plakatu Fotograficznego w Płocku otrzymał Brązowy Medal Fotoklubu RP. Reprezentant Polski na World Photographic CUP 2016 w czterech kategoriach. Laureat 12 edycji Wielkiego Konkursu Fotograficznego National Geographic 2016.
Pierwsza Nagroda i Srebrny Medal na XXVI Krajowym Salonie Fotografii Artystycznej Żary 2016.
Jego prace znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce i za granicą (USA, Włochy, Niemcy, Ukraina). Współautor fotografii do Albumu "50/50/50" BWA Kielce 2015 i "Otwarta Pracownia Kraków Dietla 11" 2016.