Muzeum Zamkowe, Zamek Średni, Łaźnia Infirmerii, ul. Starościńska 1, Malbork
Wernisaż w piątek 29 maja o godz. 16:00, ekspozycja do 30 września 2015
Kurator wystawy: Wiesława Połom-Jakubowicz
Wystawa fotograficzna “Obiektywem Mistrza Kazimierza Lelewicza”
Na wystawę przygotowano 64 czarno-białe fotografie zamku malborskiego wykonane przez artystę fotografika profesora Kazimierza Lelewicza w pierwszych kilkunastu latach powojennej historii zamku malborskiego, w dwóch ważnych okresach jego dziejów - wkrótce po wojnie oraz w pierwszym roku działalności Muzeum Zamkowego. Utrwaliły obraz zniszczeń, odradzanie się życia w zrujnowanym zamku i niepowtarzalne, ponadczasowe jego piękno.
Głównym celem wystawy jest pokazanie nieprzemijającego piękna zamku, utrwalonego w niezwykłych, bardzo nastrojowych ujęciach fotograficznych. Dodatkowo turysta otrzymuje możliwość porównania widoków zamku z lat 1946-1962 ze stanem obecnym, a w tym niejednokrotnie z ogromem prac wykonanych w minionych latach. Na wystawie widz prowadzony jest od ogólnych widoków zamku przez obrazy jego poszczególnych części – „zwiedza” Zamek Średni, Wysoki, tarasy zachodnie, Przedzamcze - uzupełnione urokliwymi detalami architektronicznymi. Przejście do kolejnych miejsc akcentuje widok odpowiedniej bramy zamkowej.
Kazimierz Lelewicz (1896 Lubartów -1986 Gdańsk), inżynier budownictwa kolejowego, fotografik, wywodził się z „wileńskiej szkoły”, był uczniem Jana Kuruszy-Worobiewa portrecisty, Ferdynanda Ruszczyca malarza i Jana Bułhaka fotografika. Współzałożyciel i pierwszy prezes Gdańskiego Towarzystwa Fotograficznego powstałego w 1947 roku, jeden z członków-założycieli (leg. nr 8) Związku Polskich Artystów Fotografików, kierował Studium Fotografiki na Wydziale Architektury Politechniki Gdańskiej (1948-1970). Eksperymentował z różnymi technikami fotografii artystycznej, łączył w charakterystyczny sposób elementy fotografii piktorialnej i modernistycznej maniery.
Jego prace cechuje precyzja utrwalania obrazu z dobrze wystudiowaną kompozycją charakterystyczna dla fotografii reportażowej, ale także odmienność spojrzenia wyrażona stosowaniem oryginalnych kątów fotografowania i zbliżeń, a nadto wszystko wysmakowana i niepowtarzalna nastrojowość, na przykład pejzażu. Od jesieni 1945 roku dokumentował zniszczenia Gdańska, kolejne etapy odbudowy. Kolekcja tych zdjęć (fragment jest eksponowany w Ratuszu Głównym Miasta) znajduje się w zbiorach BG PAN. Działał także w Towarzystwie Przyjaciół Gdańska. Za zasługi w fotograficznym dokumentowaniu miasta otrzymał Krzyż Kawalerski OOP oraz wiele nagród od władz miasta i województwa.