Galeria MDK w Wągrowcu, ul. T. Kościuszki 55, Wągrowiec
Wernisaż w sobotę 28 października o godz. 17:30, ekspozycja do 15 listopada 2017
Klatka po klatce (?) - Mamidło Marleny Grewling
Omen
W 2012 roku w swojej książce pt. „Fotografioły. Okołofotograficzne ćwiczenia umysłowe” Krzysztof Szymoniak poświęcił jeden z rozdziałów młodej nieznanej jeszcze w świecie fotograficznym autorce kilku fotografii, które przykuły jego uwagę. Tak pisał m. in. o 3 pracach Marleny Grewling:
„Na pewno włożyła wiele wysiłku w realizację tego projektu, którego reprezentantem jest wybrany przeze mnie akt-autoportret. A to z kolei pozwala przypuszczać, że gdy osiągnie odpowiedni poziom sprawności w zakresie fotografii analogowej, być może wróci do tematu przy użyciu sprzętu mechanicznego, negatywu, powiększalnika, ciemni i odpowiednich światłoczułych papierów. Dzięki tej przemianie autorka omawianej tu triady lirycznej (ale i nie-lirycznej jednocześnie) sięgnie po cenioną przez znawców materię stricte fotograficzną – estetycznie, materialnie wolną, niezależną od internetowych wskaźników popularności”.
Rok później w Wągrowieckim Miejskim Domu Kultury oglądamy znaczącą wystawę Marleny Grewling zatytułowaną „Klatka”. Fotografie zrealizowane jeszcze w technologii cyfrowej były podsumowaniem pewnego etapu życia i twórczości autorki, która za namową Krzysztofa Szymoniaka zaczyna już poszukiwać nowych środków wyrazu.
Mamidło
Obecna wystawa złożona jest wyłącznie z prac wykonanych w technologii srebrowej. Autorka sięga po najprostsze, jak by się wydawać mogło, narzędzie jakim jest camera obscura. Z pełną świadomością upraszcza swoje obrazy, pozbawiając je nadmiaru szczegółów, nadając im charakterystyczną dla niej „liryczną ale i nie-liryczną jednocześnie” formę.
Prezentowane fotografie ukazują obszar zainteresowania fotografki w obrębie poszukiwań tożsamości człowieka jego związku z naturą. Ukazują w sposób formalnie interesujący a w treści subtelny kondycję człowieka (kobiety w szczególności).
Fotografie Marleny Grewling są przepełnione symboliką, która nie jest jednak nachalna i prostacka, ale daje widzowi przyjemność odnalezienia własnych odniesień i znaczeń, możliwość różnorodnych interpretacji.
Szczególnie urzekający jest portret stojącej w wodzie dziewczyny. Może to rytuał przejścia, narodzin – dziewczyna staje się kobietą, a może to zapowiedź odejścia? Nieruchoma biała postać i zastygła w czasie tafla wody mamią nas do wejścia, do jeziora, do świata marzeń, do świata artystki.
Takiemu mamidłu ja się poddaję z przyjemnością i zachęcam do tego widzów. Z ciekawością oczekuję kolejnych, nowych odsłon prac Marleny – kolejnych „klatek” wychodzących poza te już zrealizowane.
Witold Jagiełłowicz, Poznań, 20 października 2017
Marlena Grewling
Urodzona w 1987 roku w Śremie. Mieszka w Książu Wielkopolskim, pracuje w Śremie.
Jest absolwentką Wyższej Szkoły Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa w Poznaniu, kierunek socjologia. Członkini Kolektywu Fotograficznego „Świetlica” a także Okręgu Wielkopolskiego ZPAF oraz Stowarzyszenia „Nasza Gmina”.
W 2013 roku otrzymała wyróżnienie w XII edycji Konkursu Portret (KKF w Kole) za zestaw „Konfrontacje”, w 2016 - I miejsce w XXI edycji Konkursu Portret, (Trzcianecki Dom Kultury) za zestaw „Wygnanie z raju
1-3”, laureatka statuetki Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu „Fotokreator” (2016). Wystawy indywidualne prezentowała w Miejskim Domu Kultury w Wągrowcu, Bibliotece Publicznej w Luboniu oraz w Bibliotece Publicznej w Książu Wielkopolskim.