7 listopada 2018 roku Rada Artystyczna przyjęła do ZPAF nowych członków:
Tomasza Mosionka do Okręgu Świętokrzyskiego, Krzysztofa Niewiadomskiego do Dolnośląskiego,
Jacka Domińskiego i Andrzeja Iwańczuka do Warszawskiego oraz Marcina Koszałkę do Krakowskiego.
Gratulujemy i witamy w naszych szeregach !
Tomasz Mosionek, rocznik ’73, mieszka w Radomiu.
Wprowadzający do Okręgu Świętokrzyskiego: Jerzy Bednarski i Sergiusz Sachno.
W zawodzie fotografa od 2005 roku. Od kilku lat zawodowo zajmuje się również marketingiem internetowym.
„Zdjęcie z polaroidu jest jak błona, która opadła z rzeczywistego przedmiotu” (Helmut Newton).
„Fotografia jako taka jest sztuką znikania, która ocala ginący przed obiektywem przedmiot
i zachowuje go na kliszy fotograficznej, która, w przeciwieństwie do spojrzenia,
nie chroni tego przedmiotu, ale raczej jego znikającą obecność.” (Jean Baudrillard)
Fotografia natychmiastowa jest jak strój albo jak skóra, która została zdjęta z nagiej kobiety.
Idąc za Baudrillardowskim rozumieniem przedmiotu i podmiotu - jest jej widzialną wersją, równoległym bytem, który ujawnia skrywaną tajemnicę. Polaroid realizuje marzenie, żeby mieć w posiadaniu niemal w tym samym momencie przedmiot i jego znikający obraz.
Tomasz Mosionek w ostatnim dziesięcioleciu w ramach poszukiwań twórczych i definiowania swojego miejsca w fotografii (eksplorując w tym celu między innymi tradycyjną fotografię wielkoformatową), odkrył dla siebie wyjątkowe medium fotograficzne jakim były materiały natychmiastowe Polaroid. Realizując wiele sesji zdjęciowych, całkowicie lub częściowo bazujących na materiałach Polaroid, poznał wnikliwie tę wyjątkową technologię. Fotografia natychmiastowa stała się jego fotograficzną miłością. Od wielu lat jest propagatorem specjalnych technik manipulacji obrazem przy użyciu materiałów natychmiastowych: polaroid transfer i polaroid lift. Realizuje dwa cykle fotograficzne bazujące na tej technice: „Vanishing Medium: Polaroid Transfer” oraz „Polaglams”. Jego główne obszary zainteresowań twórczych to akt kobiecy oraz portret. Jego zdaniem bliska relacja z fotografowaną osobą nadaje obrazom znaczenie.
Skłania się ku fotografii kreacyjnej, inscenizowanej oraz eksperymentalnej. Więcej na Pinereście.
Krzysztof Niewiadomski, rocznik ’65, mieszka w Jeleniej Górze.
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Ewa Andrzejewska, Marek Liksztet, Tomasz Mielech.
Jest absolwentem Wyższego Studium Fotografii w Jeleniej Górze. Zajmuje się fotografią tradycyjną, dokumentalną, czarno-białą. Pierwszą indywidulaną wystawę przedstawił w 2000 roku w galerii „Korytarz” w Jeleniej Górze. Kolejne prace pokazał na wystawie „Zapis miejsca” w 2011, rok później odbyła się wystawa „Aufzeichnung des Ortes” w Bautzen, następna wraz z Ewą Andrzejewską i Wojciechem Zawadzkim we wroclawskim Browarze Mieszczańskim „Manifestacje czyli prace ręczne” a w 2018 miała miejsce wystawa „Kopie robocze” w ASP Wrocław. Równolegle uczestniczył w wielu wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Wojciech Zawadzki pisał: „Fotografia Krzysztofa Niewiadomskiego jest dokumentem. Dokumentem wypełnionym poezją. Swoistym klimatem. Rejestracja miejsc i chwil przypominająca ślizganie wzroku po ścianach pokoju wypełnionego rzeczami i pamiątkami, z których każda ewokuje myśl, refleksję, wspomnienie. O ile każda z fotografii wydaje się być pojedynczym spojrzeniem, to ich suma dowodzi świadomości widzenia. Widzenia fotograficznego, pewnego wyczucia kadru”.
Aktualnie realizuje projekt NYC - zapis wyobrażonego, z którego prace prezentujemy obok.
Więcej na Instagramie.
Jacek Domiński, rocznik '63, urodzony i mieszkający w Warszawie.
Wprowadzający w trybie szczególnym do Okręgu Warszawskiego: Stanisław Ciok, Zbigniew Furman. Absolwent Technikum Fototechnicznego, przed podjęciem zawodowej pracy fotografa spawacz i robotnik torowy. Od 1986 roku pracował w Na Przełaj, Twoim Stylu, Obserwatorze Codziennym, Rzeczpospolitej i Polityce. Od roku 1999 współzałożyciel i fotograf Agencji Fotograficznej Reporter .
Na co dzień fotografuje wydarzenia społeczne, polityczne i kulturalne. Najlepiej czuje się w fotografii społecznej, kiedy obserwuje człowieka w jego naturalnym środowisku. Lubi też fotografować osoby mające wpływ na życie kulturalne i polityczne.
Andrzej Iwańczuk, rocznik '62, urodzony i mieszkający w Warszawie.
Wprowadzający w trybie szczególnym do Okręgu Warszawskiego: Leszek Fidusiewicz, Tomasz Wierzejski.
Od początku kariery związany z fotografia społeczno - polityczą i sportową. Pracował w dziennikach: Rzeczpospolitej, Gazecie Wyborczej oraz przez wiele lat jako freelancer.
Współzałożyciel Agencji Fotograficznej Reporter z którą jest aktualnie związany od 20 lat.
W fotografii zwolennik krótkiej formy wypowiedzi. W swoich pracach zawsze poszukuje tego jednego kadru, który będzie bezkompromisowym komentarzem do całości fotografowanych zdarzeń.
Publikuje w prasie polskiej jak i zagranicznej. Jest laureatem Konkursów Polskiej Fotografii Prasowej.
Marcin Koszałka, rocznik ’70, urodzony i mieszkający w Krakowie.
Wprowadzający w trybie szczególnym do Okręgu Krakowskiego: Bogdan Dziworski, Janusz Musiał.
Autor zdjęć filmowych do wielu znaczących dzieł współczesnej polskiej kinematografii, dwukrotny laureat nagrody za zdjęcia na FPFF w Gdyni oraz Brązowej Żaby na Camerimage, trzykrotnie nominowany do Orłów. Członek Polskiej i Europejskiej Akademii Filmowej. Jest też reżyserem filmów dokumentalnych i fabularnych, do których sam pisze scenariusze oraz zajmuje się ich montażem. Wykładowca akademicki, doktor habilitowany sztuki filmowej nadany przez Wydział Operatorski Łódzkiej Szkoły Filmowej.
Po realizacji dwóch etiud szkolnych, już w 1999 roku zadebiutował jako reżyser filmu „Takiego pięknego syna urodziłam”, dokumentu poświęconego relacjom we własnej rodzinie. Film zdobył nagrody na festiwalach w Berlinie, Krakowie oraz Nyon. Kolejne filmy autorstwa Koszałki były wielokrotnie nagradzane m.in. w Karlowych Warach, Chicago, Lipsku, Krakowie, Tampere, Teheranie, Trento.
Najbardziej znane filmy to: „Istnienie” „Śmierć z ludzką twarzą”, „Cały dzień razem”, „Do bólu”, „Ucieknijmy od niej”, „Deklaracja nieśmiertelności”, „Zabójca z lubieżności”. Ten ostatni dokument opowiadający pośrednio historię seryjnego mordercy z Bytomia, był inspiracją jego debiutu w filmie fabularnym. Tak powstał thriller artystyczny „Czerwony pająk”, który spotkał się z gorącym przyjęciem na festiwalach w Karlowych Warach, Arras, Kairze, Chicago, Hajfie, Wiesbaden a po premierze kinowej w Polsce cieszył się uznaniem krytyki, środowiska oraz widzów tęskniących za udanym artystycznym kinem ocierającym się o gatunkową przynależność.
„Czerwony pająk” otrzymał m.in. nagrody na festiwalach w Arras i Kairze, nagrodę za reżyserię w Wiesbaden i oraz nominacje do nagród Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych oraz Polskiej Akademii Filmowej Orły 2016. Więcej na stronie autorskiej.
Marcin Koszałka rozpoczął swoją artystyczną drogę od fotografii, obok prezentujemy prace z wystawy „Obłakani”, w kilkunastu czarno-białych zdjęciach jak w soczewce skupia się wszystko to, co później znalazło ujście w filmowej twórczości artysty. Autobiografizm, temat śmierci, szaleństwa – tym wszystkim jest nasiąknięta fotografia i kino Marcina Koszałki.