7 kwietnia 2018, w wieku nieomal 99 lat zmarła Artystka, należąca do ZPAF od 60 lat.
Marynistka, nazywała siebie „artystą fotografem z Warszawy i rybakiem z Kaszub”
Uroczystości pogrzebowe we wtorek 17 kwietnia o godz. 13:00 w kościele Najświętszego Zbawiciela
przy Pl. Zbawiciela, po czym nastąpi odprowadzenie do grobu rodzinnego na Cmentarzu Powązkowskim
W tym trudnym czasie łączymy się w smutku i żałobie z rodziną Niny.
Wraz z odejściem Antoniny Garnuszewskiej, polska fotografia utraciła wśród żyjących wybitną osobowość artystyczną, ale pamięć o Niej zachowamy w naszej historii i sercach.
Antonina Garnuszewska urodziła się 15 czerwca 1919 roku w Opocznie.
Ukończyła Szkołę Górniczo-Hutniczą w Katowicach. W 1950 podjęła pracę w laboratorium fotografii naukowej w Instytucie Przeciwgruźliczym w Warszawie, a w latach 1960–1980 była wykładowcą fotografii w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Fotografią zainteresowała się jeszcze podczas wojny, w 1948 ukończyła roczny kurs fotochemiczny w Katowicach. Zadebiutowała udziałem w Ogólnopolskiej Wystawie Fotografii w Warszawie w 1956,
a już w 1957 otrzymała pierwszy srebrny medal na wystawie w Warszawie. Do ZPAF została przyjęta w listopadzie 1958 roku, otrzymując legitymację nr 245.
W latach 1957–1981 podróżowała po Europie, Afryce, USA. Robiła fotoreportaże, współpracowała z magazynami „Morze” i „Kontynenty”. W 1964 zorganizowała pierwszą autorską wystawę fotografii w Warszawie. Od roku 1977 działała w Stowarzyszeniu Marynistów Polskich, pełniąc funkcje w jego Okręgu Warszawskim. Fotografii marynistycznej poświęciła większą część swej twórczej aktywności. Jej prace znajdują się w zbiorach Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Warszawie oraz w kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą. W Muzeum Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie wyodrębniono archiwum jej zdjęć dokumentujących życie artystyczne Wydziału Grafiki, gdzie pracowała.
Nagrody i odznaczenia:
Odznaka „Zasłużony Pracownik Morza” (1972), Srebrny Krzyż Zasługi (1976), odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”. Stypendystka Ministra Kultury i Sztuki (1983). Międzynarodowa Federacja Sztuki Fotograficznej przyznała jej honorowy tytuł Artiste FIAP – A.FIAP (1983).
W grudniu 2009 roku znalazła się w grupie członków ZPAF uhonorawanych z okazji 170-lecia fotografii przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego - otrzymała brązowy medal „Gloria Artis”.
Indywidualne wystawy fotografii (wybór):
„Teatry uliczne” – Galeria Fotografii, Warszawa 1964 ; „75 lat Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie” – Muzeum Narodowe, Warszawa 1980 ; „Kaszuby” – Ministerstwo Gospodarki Morskiej, Warszawa 1983 ; „Płowdiw i okolice” – Galeria Kordegarda, Warszawa 1984, Galeria Fotografii ZPAF, Kielce 1984.
Zbiorowe wystawy fotografii (wybór):
„Współczesna fotografia polska” – Galeria Fotografii ZPAF, Warszawa 1956 ; MSF – Pałac Kultury i Nauki, Warszawa 1957 ; OWF ZPAF – Warszawa, lata 1957–1975 ; OWF – Zachęta, Warszawa 1960 ; „Polska fotografia artystyczna” – Politechnika Warszawska 1960 ; MSF ZPAF – Warszawa 1961 ; „Teatry uliczne” – Warszawa 1964 ; „Sport i Turystyka w Polsce” – Zachęta, Warszawa 1964 ; „Fotografia wojskowa” – Zachęta, Warszawa 1965 ; „Warszawa” – Zachęta, Warszawa 1965 ; „Polska fotografia użytkowa” – Warszawa 1966 ; „15 lat PRL” – Warszawa 1969 ; MSF „Słońce” – Galeria ZPAF, Warszawa 1973 ; „Polska – Kraj - Ludzie” – Warszawa 1974 ; „Ewa” – Warszawa 1975 ; „Plener Przemysłowy” – Warszawa 1976 ; „Chemia domowego użytku” – Warszawa 1977 ; „Morze” – KMPiK, Warszawa 1978 ; „Szczecin – Świnoujście” – KMPiK, Warszawa 1979 ; „Fotografia marynistyczna” – KMPiK, Kraków 1979 ; „Bułgaria” – Warszawa 1979 ; „Rodzina rybacka” – KMPiK, Warszawa 1979 ; „Fotografika” – Warszawa 1979 ; MSF Płowdiw, Bułgaria 1982 ; Biennale Fotografii Polskiej – Warszawa 1983 ; „Eksperymenty fotograficzne” – Bułgaria 1983 ; „Polska fotografia krajobrazowa 1944–1984” – Galeria BWA, Kielce 1985 ; „Krajobrazy świata w fotografii polskich podróżników” – Zachęta, Warszawa 1987.