„Moja niemartwa natura” oraz „Krajobrazy mikroskopowe” 
Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach, Galeria Dolna, ul. Kapitulna 2 
Wernisaż w czwartek 5 października o godz. 18:00, ekspozycja do 3 listopada 2017 
Kurator: Stanisława Zacharko-Łagowska. Patronat: Okręg Świętokrzyski ZPAF

Autor jest szczególnie zainteresowany podobieństwem form i znaczeń w różnych skalach i kontekstach. Obie wystawy odzwierciedlają jego poszukiwania artystyczne w tym obszarze.
„Moja niemartwa natura”  stanowi tryptyk składający się z serii: Moje przedmioty, Moje kulinaria oraz Moja podłoga i jest on artystycznym zapisem relacji między autorem a przedmiotami z jego najbliższego otoczenia - w tekście wprowadzającym pisze on:
Moje przedmioty przeżywają moje życie razem ze mną. Wykazują empatię. Lek jest zatroskany, kiedy muszę go zażyć. Łóżko jest wtedy chore. Jednak kiedy się śmieję, śmieje się również ono. A szczoteczka do zębów odzwierciedla moje dylematy egzystencjalne.
Moje kulinaria z kolei mają swoje życie. Potem ja dzięki nim żyję. Staję się tym, co jem?
Moja podłoga nie zmienia się. Ona cały czas na mnie patrzy. Niekiedy stara się ukrywać tę swoją natrętność, ale prosty zabieg dosadnie ją demaskuje.
Zauważyłem to. Taka jest obserwacja mojej rzeczywistości. Może brakuje mi relacji międzyludzkich? Może to dlatego, że w społeczeństwie informacyjnym ludzie kontaktują się przez Sieć, a w fizycznej bliskości pozostają Przedmioty?

Prace Piotra Bieńka, stanowiące w większości niemal reporterski zapis zauważonej rzeczywistości, pozwalają uwierzyć, że – niczym w opowieściach dla dzieci – przedmioty wcale nie są martwą naturą: mają one swoje życie, na dodatek związane z życiem właściciela.
Jednak, jak pisze kurator obu wystaw Stanisława Zacharko-Łagowska:
Antropomorficzne skojarzenia […] są nie tylko zabawne. Uczą otwartego sposobu patrzenia na rzeczywistość – i widzenia, zauważania różnych jej przejawów, aspektów i odsłon. […] Atrakcyjność formalna i techniczna fotografii Piotra Bieńka, a także ich wieloaspektowy przekaz treściowy dowodzą, że to jego własny, oryginalny sposób myślenia o rzeczach, zmienia ich charakter – z dokumentalnego w prawdziwie artystyczny.

Recenzent tego cyklu, profesor Stefan Wojnecki, napisał: Uważam, że obecnie główny nurt fotografii sztuki opiera się na osobistym doświadczaniu siebie w relacji z najbliższym zakotwiczeniem przebywania. […] autor tryptyku nie przecenia wymowy swoich zdjęć, prezentując rzetelną fotografię godną uwagi i namysłu.

Przypomnijmy, że za prace z cyklu Moja podłoga na mnie patrzy (My floor is looking at me) Piotr Bieniek zdobył wyróżnienie oraz brązowy medal w kategorii Advertising w prestiżowym międzynarodowym konkursie fotograficznym Px3 2014 (Prix de la Photographie, Paris) oraz wyróżnienie w konkursie London International Creative Competition w 2015 roku. 

Cykl „Krajobrazy mikroskopowe” przedstawia obrazy kryształów różnych substancji chemicznych widziane przez mikroskop polaryzacyjny oraz obrazy mocno zagęszczonego napoju typu cola widziane przez ten mikroskop pozbawiony filtrów polaryzacyjnych. (Jest to własny mikroskop autora, indywidualnie dostosowany tak, by zamiast okularu można było umieścić korpus aparatu fotograficznego).
Ma on dłuższą historię, gdyż pierwsze prace mikroskopowe prezentowane były podczas Festiwalu Nauki w Krakowie w 2008 roku. Dalsze prace nad tą serią doprowadziły autora do formalnych odwołań do założeń teoretycznych Kieleckiej Szkoły Krajobrazu. Jak sam pisze:
Nasunęły mi się skojarzenia z Kielecką Szkołą Krajobrazu, często bowiem patrząc na te obrazy miałem wrażenie oglądania krajobrazu, a moje działania były wyszukiwaniem w nim porządku, form geometrycznych. […] Ponadto, tak jak w przypadku Kieleckiej Szkoły Krajobrazu, obrazy te stanowią niemal reporterski zapis faktycznie istniejącej rzeczywistości – nie powstają w wyniku kreacji, lecz obserwacji świata przez „intelektualny filtr” poczynionych założeń teoretycznych.

Cykl zrecenzował czołowy twórca i teoretyk tego kierunku – Paweł Pierściński, który napisał: Piotr Bieniek odwołuje się do dorobku Kieleckiej Szkoły Krajobrazu. W swoim świecie mikrostruktur poszukuje porządku matematycznego oraz zasad geometrycznej budowy przestrzeni, co upodabnia wirtualne krajobrazy do struktur polskiego krajobrazu rolniczego. Często mikropejzaże ujawniają zadziwiające podobieństwo do naturalnej budowy krajobrazu oraz do wielkiej rzeźby pejzażu ukształtowanego przez rolnika […].
Nic więc dziwnego, że znakomity recenzent wystawy pn. „Mikroświaty” (Kraków 2008), profesor Zbigniew Łagocki we wstępie do katalogu pisał o fotografii, która jest sztuką obserwacji świata w otaczającej nas rzeczywistości: „Fotograf odkrywa piękno świata […], a fotografie Pana Piotra są bogate formalnie i dzięki nim możemy zanurzyć się w świat mało znany”. Opinia nie straciła swojej aktualności. Warto razem z Piotrem Bieńkiem wniknąć w zaczarowany mikroświat.

Piotr Bieniek – członek rzeczywisty ZPAF (Okręg Świętokrzyski) oraz Fotoklubu RP, posiada tytuł A. FIAP. Pracownik naukowy Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Strona autorska: www.PiotrBieniek.pl