6.03. - 30.03.2012
Stara Galeria ZPAF
Plac Zamkowy 8, Warszawa
Wernisaż wystawy
poniedziałek 6 marca 2012
o godz. 18:00
Wystawa czynna
do 30 marca 2012
poniedziałek-piątek w godz. 12-18
sobota-niedziela w godz. 14-18
Organizator
Okręg Warszawski ZPAF
Andrzej Dudek-Dürer o fotografiach na wystawie:
od 1969 roku realizuję life performance Sztuka Butów - Sztuka Spodni - Sztuka Andrzeja Dudka-Dürera (Żywa Rzeźba) w Miejscach, w których się Pojawiam... Buty i spodnie są używane codziennie od 43 lat. Poddawane są one regularnej naprawie oraz różnego rodzaju formom dokumentacji - fotografia, obiekty, video, grafika, rysunek … wchodzą one w stały kontakt z odbiorcą, często nieświadomym udziału w relacji artystycznej (...) Sztuka jest dla mnie sposobem, możliwością, szczególną możliwością autorealizacji komunikacji i kooperacji… Moje Życie jest Sztuką (...) Idea wystawy to ukazanie procesu przemiany transformacji wynikających z bardzo subiektywnych doświadczeń - świadomość reinkarnacji, jak i obiektywnych, śmierci ojca i brata. Jedno i drugie doświadczenie ukazuje ciągły proces w realizowanych projektach artystycznych, poprzez poszukiwania w dziedzinie fotografii jak również w nowych technologiach cyfrowych oraz w kompozycjach muzycznych, realizacjach video. Moja twórczość to refleksja nad czasem, trwaniem i przemijaniem, materialnością i duchowością. Przez pryzmat idei i performance Żywej Rzeźby dokonuję autoanalizy w obszarze doświadczenia zewnętrznego jak i wewnętrznego, relacji z sobą jak i każdym spotkanym na mojej drodze życia odbiorcą.
Andrzej Kostołowski pisał o fotografii artysty:
„Zmiana jest dla Andrzeja Dudka-Dürera jedną z najtrudniejszych spraw, skoro jego dążeniem jest udowadnianie, że cały czas nie jest kimś innym, tylko „tym samym” tj. Andrzejem Dudkiem-Dürerem posiadającym taki a nie inny stały wygląd i takie a nie inne stałe możliwości. Najbardziej charakterystycznym przykładem tożsamości Andrzeja Dudka-Dürera są jego buty. Noszone stale od wielu lat te same buty uzupełniane są tylko zszywkami i łatami. Są jakby kurczowym przywiązaniem się do jednego układu przedmiotowego, ale nie dla kultu przedmiotu, lecz po prostu dlatego aby w ogóle nie powstawał problem przedmiotu. Podobnie postępuje Dudek Dürer np. ze spodniami czy takimi czynnościami, jak jedzenie. A jednak im bardziej stara się operować wciąż "tym samym" (tym samym wyglądem, tymi samymi elementami ubioru, upodobnionymi do siebie akcjami, komunikatami, komputerowo obrabianymi reprodukcjami) osiąga bardzo istotne przeciwieństwo „braku zmian”. Te same buty za każdym razem mają inne łaty i kurz, twarz artysty orze czas, stosunek do jest każdego dnia nasycony inną temperaturą. Wyobrażenia śmierci wyprowadzone z grafik Dürera są dla artysty - zwolennika reinkarnacji nie tyle symbolami końca, co właśnie zarysowywaniem początku. Na wiele sposobów wykorzystywany motyw nosorożca będącego u Dürera alegorią nieznanego świata, dla Andrzeja Dudka-Dürera staje się jakby emblematem świata duchowego - dostępnego w medytacji. Osobną rzeczą jest też i to, że te potwornie powtarzane stare buty Dudka-Dürera (podobnie jak kamasze Van Gogha, lakierki Warhola, czy buciory ogrodnicze legendarnej Gertrudy Jekyll) niosą sobą magię duchowej koncentracji. […]”
Fragment z katalogu Andrzej Dudek-Dürer. Rekonstrukcja tożsamości. Andrzej Dudek-Dürer a zmiana źródeł sztuki.
Fotografia i wideo - prace z lat 1965-2005. Wrocław 2006 [... ] III. Andrzej Dudek-Dürer a zmiana.
Autor podczas wernisażu obok prezes ZPAF Jolanty Rycerskiej.
Andrzej Dudek-Dürer:
fotograf, performer, artysta sztuki mediów, kompozytor i muzyk. Od 1969 roku realizuje life performance w Miejscach w Których się Pojawia... Do roku 1978 Andrzej Dudek-Dürer żyje w izolacji. W 1979 roku rozpoczyna realizację projektów Sztuki Podróży na terenie Polski, następnie Europy Zachodniej, Meksyku, USA, Kanady, Australii, Nowej Zelandii, Singapuru, Korei Południowej, Japonii. Prezentował swoją twórczość i prowadził wykłady m. in. w The Art Institute w Chicago; Academy of Art College w San Francisco; Conservatorio National de Musica w Mexico City; School of Art Otago Polytechnic w Dunedin, Nowa Zelandia; The City Art Institute w Sydney; University of California, Berkeley; ASP w Gdansku; Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Stypendysta Ministerstwa Kultury w 2002 i aktualnie Ministerstwa Kultury i Dzedzictwa Narodowego - wystawa powstała w ramach tego stypendium.