Okręg Warszawski ZPAF przedstawia kolejną wystawę dyplomową Studium Fotografii ZPAF.
Po trzech latach kształcenia nasi absolwenci prezentują autorskie projekty dyplomowe,
powstałe pod okiem wybranych przez nich promotorów.
Projekty dyplomowe prezentowane na wystawie:
✿ Beata Bujak – Żałuję, że nie zawsze mam odwagę się obronić…, promotor Patryk Karbowski
✿ Maciej Drozd – Między wodą a światłem, promotor Karol Bagiński
✿ Marcin Grela – Mechanizmy unikania kontaktu, promotor Andrzej Zygmuntowicz
✿ Kasjan Kajrunajtys – Oczy jazzu, promotor Andrzej Zygmuntowicz
✿ Beata Lechowicz – (Nie)przezroczyste, promotor Patryk Karbowski
✿ Wojciech Rodzoś – Krzyk. Wołanie drzew, promotor dr hab. Wojciech Sternak
✿ Radosław Roguś – Rzeka, promotor dr hab. Wojciech Sternak
✿ Paweł Sypniewski – Ustawienia domyślne, promotor Wojciech Klimala

DYPLOMY 2024
Po trzech latach intensywnej nauki nadchodzi czas, aby pokazać, dokąd doszło się ze swoimi pomysłami i umiejętnościami.
To moment wciągnięcia odbiorców w osobiste, autorskie interpretacje współczesności poprzez prace zrealizowane na bazie fotografii. Finałem edukacji w Studium Fotografii ZPAF jest praca dyplomowa. Każdy autor sam wybiera temat, dobiera odpowiednią, jego zdaniem, formę i technikę. Wybiera również promotora, z którym konsultuje powstającą pracę.
W trakcie trzyletniego zdobywania wiedzy każdy słuchacz poznaje szeroką gamę tematów i sposobów opowiadania o nich. Poznaje techniki, zarówno historyczne, lecz wciąż żywe, jak mokry kolodion czy cyjanotypia, jak i klasyczny negatyw oraz własnoręcznie wykonaną odbitkę w ciemni, po najnowsze techniki cyfrowe, oferujące wiele możliwości obróbki w programach komputerowych.
Żadna z tych technik nie jest lepsza ani bardziej wartościowa od innych – każda służy jako odpowiednie narzędzie do najlepszego przedstawienia wybranego tematu.
Wystawa prac dyplomowych stanowi potwierdzenie różnorodności poszukiwań zarówno tematów, jak i sposobów ich prezentacji poprzez fotografię. Wśród autorek i autorów znajdują się osoby skupione na dokumentowaniu istotnych tematów społecznych. Te realizacje są zwykle opowieściami wprost, komunikującymi się z odbiorcą sugestywnymi obrazami, klarownie zbudowanymi, czasem wzbogaconymi o teksty i przedmioty, rozszerzającymi opowieść o ważnym elemencie życia społecznego. Fotografia dokumentująca rzeczywistość zwraca uwagę również na mniej widoczne, nienagłaśniane tematy, które również zasługują na przybliżenie. Może to być zachwyt nad dziką naturą – piękną, ale zarazem tajemniczą, a nawet mroczną. Dokumentem mogą być także portrety, uchwycające chwilę, w której bohaterowie zdjęć przeżywają intensywne, emocjonalne uniesienia.
Fotografia jako utwór artystyczny to nie tylko uchwycenie rzeczywistości, ale także zapis własnych refleksji, emocji i analiz różnych doświadczeń oraz myśli, które nie zawsze można ująć bezpośrednio i konkretnie. Pojawiają się one w głowach autorów jako niejednoznaczne obrazy – czasem mocno zagmatwane i nieoczywiste – które prowokują odbiorcę do stworzenia własnej interpretacji. Często nie musi ona nawiązywać do pierwotnych intencji autora. Dzieła sztuki bywają zaproszeniem do budowania własnych wizji, stanowiąc impuls do dalszych, samodzielnych poszukiwań. Sztuka ma nas otwierać na swobodne myślenie, pozwalające wyjść poza schematy i utarte porządki.
Prace słuchaczy Studium Fotografii ZPAF są przykładem takiego działania otwierającego odbiorców na budowanie własnych, osobistych interpretacji tematów podjętych przez autorów prac dyplomowych.
Andrzej Zygmuntowicz – kurator wystawy

Wernisaż wystawy... fot. Karolina Falkiewicz

W niedzielę, 22 września 2024 roku, od godz. 11.00, odbyły się otwarte obrony prac dyplomowych, na pamiątkę wykonano to zdjęcie.