Na posiedzeniu w Warszawie, 26 czerwca 2024, Rada Artystyczna przyjęła do ZPAF: 
do Okręgu Warszawskiego Tamarę Pieńko oraz do Dolnośląskiego Jarosława Jaremę, 
Mariusza Mykickiego, Tobiasza Papuczysa, Łukasza Spychałę i Radosława Wróbla. 
Gratulujemy i witamy w naszych szeregach!

Tamara Pieńko – rocznik ’77, urodzona we Wrocławiu, mieszka w Warszawie.
Wprowadzający do Okręgu Warszawskiego: Katarzyna Kalua Kryńska, Tomasz Sikora.
Fotografka, portrecistka, pomysłodawczyni i założycielka Fundacji She for Art oraz wydawnictwa o tej samej nazwie. Absolwentka Instytutu Fotografii Kreatywnej w Krakowie (2009) oraz magistra na kierunku Zarządzenia i Marketingu na Akademii Górniczo-Hutniczej (2003 r). Członkini Stowarzyszenia Autorów ZAiKS.
Efekty jej pracy twórczej można znaleźć w publikacjach albumowych takich jak „Wdzięczność”, „VII Symfonia”, „Kosmogonia”. Fotografka od wielu lat współpracuje z prasą krajową, wydawnictwami książkowymi i agencjami reklamowymi. Jej prace były prezentowane w najpopularniejszych magazynach na polskim rynku czasopism - m.in. „Press”, „Twój Styl”, „Newsweek”, „Wysokie Obcasy”, „Wysokie Obcasy Ekstra”, „Logo”, „Pani”, „Uroda i życie”, „Gala”, „Aktywni”, „Kikimora”. Ma w swoim dorobku portrety polskich osobistości ze świata kultury, sztuki, sportu i polityki.
W ostatnich latach skupiała się przede wszystkich na projektach autorskich, podejmujących ważne, często niełatwe tematy. Jest artystką o wysokiej wrażliwości. Za pośrednictwem obiektywu staje się świadkinią i powierniczką ludzkich emocji oraz nastrojów, które ze szczególną uważnością uwidacznia na swoich zdjęciach. Interesują ją kadry niebanalne, dotykające wyjątkowości i głębi fotografowanej przestrzeni, która w jej ujęciu zyskuje ostrość, zachowując jednocześnie delikatność i nutę tajemniczości. Zafascynowana malarstwem surrealistycznym tworzy sytuacje iluzoryczne, przepełnione symbolami i metaforami. W twórczości Tamary psychologia i filozofia odgrywają fundamentalne znaczenie.
To główne bodźce do eksplorowania nowych tematów, nieskończone źródła inspiracji.
W 2023 roku zrealizowała projekt Lusławickie Arboretum, który został opublikowany w albumie pt „Kosmogonia” z okazji 90’ urodzin Krzysztofa Pendereckiego. To cykl, który swoją inaugurację miał w Galerii Teatru Studio w Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie, następne odsłony były w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, Filharmonii im. Mieczysława Karłowicza w Szczecinie. Zdjęcia tego projektu artystka opracowała i przygotowała w szlachetnej technice Platinum Palladium. Efekty tego wysiłku można było zobaczyć w Kielcach na Festiwalu Fotoperyferie.
Projekt poprzedzający ostatnią publikację zatytułowany VII Symfonia. Dźwięki miłości to intymna opowieść, której współtwórcą jest nestor polskiej fotografii, Tadeusz Rolke. To właśnie wystawa o tym tytule, prezentowana w siedzibie Orkiestry Sinfonia Varsovia w Warszawie, w Rzeszowie, Tarnobrzegu a także w Galerii Program w Warszawie. Obecnie projekt jest prezentowany na wystawie zbiorowej w NYC „Photographic Salon 2024”. Równolegle postaje kolejny cykl pt. „Animus”, który swoją inaugurację będzie miał jesienią bieżącego roku, a wystawie będzie towarzyszyć publikacja. W latach 2019 - 2022 powstał projekt „Iberia”, zrealizowany w Hiszpanii a motywacją do powstania tego cyklu była niedokończona książka polskiego podróżnika Olgierda Budrewicza. Wcześniej, w roku 2018 powstał cykl pt. „Wdzięczność”. To bardzo osobisty projekt artystki, w którym fotografia odegrała funkcję swoistego narzędzia terapeutycznego, wspomagającego eksplorowanie emocji kobiet i ich konfrontację z nagością. Projekt „Wdzięczność” jest owocem współpracy z dr Alicją Długołęcką. Całość przedsięwzięcia zaprezentowano w publikacji o tej samej nazwie. Praca przy tym cyklu zapoczątkowała współpracę fotografki z Fundacją Rak’n’Roll, która współtworzy warsztaty dla kobiet. Inauguracja projektu odbyła się w Krakowie podczas Miesiąca Fotografii w 2018 roku. Jesienią tego samego roku praca została zaprezentowana w Warszawie na Mysiej 3. We wcześniejszych latach powstały projekty: „Rodzina”, „Cicha obecność”, „Impresje”, „Kolekcjonerzy”, „Inside”. Pierwsza wystawa odbyła się 2009 roku w Krakowie, była to praca dyplomowa pt. „Deskrypcja”. Więcej na stronie autorskiej.

Jarosław Jarema – rocznik ’74, mieszka w rodzinnym Wałbrzychu
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Teresa Anniuk-Gulak i Wojciech Neprosti Potocki.
Fotograf. Skupia się na relacjach człowieka z przestrzenią, na tym buduje obraz. W jego fotografiach człowiek jest elementem tego obrazu, nie głównym bohaterem. Odnosi się często do klasycznych motywów zaczerpniętych z malarstwa, rzeźby i literatury ale również do sztuki współczesnej. Uprawia fotografię klasyczną, negatywową. Laureat wielu nagród i wyróżnień, autor wielu wystaw indywidualnych i uczestnik licznych wystaw zbiorowych w Polsce, Włoszech, Czechach, Niemczech, Francji, Grecji, USA, Portugalii, Ukrainie, Kanadzie. Więcej na stronie autorskiej.

Mariusz Mykicki – rocznik ’67, pochodzi z Wrocławia, mieszka i pracuje w Zębicach
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Marek Liksztet i Tomasz Mielech.
Absolwent Jeleniogórskiej Szkoły Fotograficznej, przedsiębiorca, podróżnik, miłośnik gór.
Fotografią zajmował się prawie zawsze, jednak pod koniec 2016 roku zdecydował, że będzie to fotografia czarno-biała, średnio- i wielkoformatowa, połączona z autorską postprodukcją w ciemni fotograficznej. Głównym przedmiotem jego zainteresowania są małe rośliny, które przeskalowane w kadrze dają złudzenie dużych drzew. Projekt ten nie jest zamkniętym cyklem z określoną ilością fotografii. W poszukiwaniu takich obiektów najczęściej wyjeżdża w góry, co sprzyja powstawaniu licznych krajobrazów górskich, w tym panoram. Nie jest dla niego ważny sam proces twórczy, który nie musi być zrozumiały dla odbiorcy, ważniejsze jest to, co odczuwa odbiorca, gdy patrzy na powstałe fotografie. Taką właśnie ideą kieruje się w formie opowieści tworzonej przez tryptyki. Uczestnik „Jeleniogórskich Wszechnic Fotograficznych” organizowanych przez Jeleniogórskie Centrum Kultury, wielu plenerów fotograficznych na terenie Polski i poza jej granicami. Obecnie pracuje nad cyklem „Mars” - barwionymi ręcznie czarno-białymi odbitkami barytowymi. Mariusz Mykicki jest także aktywnym propagatorem projektu fotograficznego Haruhisa Camera, stworzonego przez japońskiego fotografa Haruhisę Terasaki. Jest to projekt polegający na fotografowaniu przy użyciu zaprojektowanych i budowanych przez Haruhisę Terasaki aparatów fotograficznych, które są kompilacją aparatów cyfrowych i analogowych kamer wielkoformatowych. Obraz uzyskany w tej technice jest cyfrową fotografią obrazu na matówce podobnej do tej stosowanej w kamerach wielkoformatowych.
Wystawy indywidualne:
● 2022, w ramach XII Festiwalu Fotografii PLENER w Żorach - wystawa „Z bliska i daleka”
● 2023, Świątynia Sztuki i Światła Perła Żeliszowska
● 2023, Galeria Fotografii Interferencje, MOK w Olkuszu - wystawa „Z bliska i daleka”.
● 2024, Festiwal Spotkań Fotograficznych Światło Obrazu, Pracownia Sztuki,
   Uniwersytet w Siedlcach - wystawa „Lajki”.
● 2024, Terminal Kultury Gocław, Warszawa - wystawa „Ciało Góry”.
● 2024, Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, Mała Galeria Fotografii - wystawa „Z bliska i daleka II”.
Udział w wystawach zbiorowych: „Czas naświetlania” w Żorach, 2021; Pinhole Day/Kamieniec Ząbkowicki, Wałbrzych; XXII Biennale Fotografii Górskiej, Jelenia Góra 2022; „Kontakty. W drodze”, BWA w Jeleniej Górze 2023; Wystawa w ramach XV Spotkań z Fotografią „Martwa natura/Natura Fotografii”, Jelenia Góra 2023; Galeria Korytarz Jeleniogórskie CK, 2024; Przegląd Fotografii w Technikach Dawnych i Alternatywnych, Foto Peryferie, Kielce, 2024. Autorskie portfolio.

Tobiasz Papuczys – rocznik ’85. Mieszka w Kiełczowie, pracuje we Wrocławiu i w Wałbrzychu.
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Andrzej Rutyna i Lilianna Leń.
Fotograf teatralny i dokumentalny, kurator wystaw fotograficznych, teatrolog, filmoznawca, wykładowca uniwersyteckim z kilkunastoletnim stażem. Pięciokrotny finalista Konkursu Fotografii Teatralnej organizowanego przez Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie, zwycięzca IV edycji w 2018 roku oraz dwukrotny laureat III nagrody podczas VI edycji tego konkursu w 2020 roku oraz IX edycji w 2023 roku. Od 2019 roku fotograf Teatru Dramatycznego im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu. Konsultant artystyczny Cloud Theater przy spektaklach „Technologia jest Istotą” w Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu i „Don K.” w Muzeum Narodowym we Wrocławiu. Pracuje na Uniwersytecie Wrocławskim, gdzie prowadzi zajęcia z teatru, filmu, performatywności fotografii, współczesnej kultury wizualnej, oraz w Instytucie im. Jerzego Grotowskiego, w którym prowadzi również autorskie warsztaty fotografii teatralnej. Jego fotografie były publikowane m.in. w „Przekroju”, „Polityce”, „Newsweeku”, „Gazecie Wyborczej”, „Tygodniku Powszechnym”, „The Japan Times”, „Teatrze”, „Didaskaliach”, „Dialogu”, „Dwutygodniku”, „Odrze”, „Ricie Baum” i „Vogue Polska”. W 2020 roku nominowany do WARTO – Nagrody Kulturalnej „Gazety Wyborczej” za „konsekwentne utrwalanie scenicznych emocji na fotografiach teatralnych, które stanowią dla widzów nieodzowny element doświadczania spektaklu”.
Juror VII edycji Konkursu Fotografii Teatralnej w 2021 roku. Finalista Grand Press Photo 2023.
Porfolio na Instagramie. 

Łukasz Spychała „Koneser” – rocznik ’95, rodowity wrocławianin
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Andrzej Rutyna, Marcin Wiktorski.
Z wykształcenia magistr inżynier informatyki (absolwent Politechniki Wrocławskiej), a z zamiłowania fotograf, który był już wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość. Od 2015 roku jest członkiem Stowarzyszenia paraArtystycznej Fotografii - Agendy Kultury Politechniki Wrocławskiej (SpAF).
Jego zdjęcia były prezentowane na wielu wystawach, w serwisach internetowych i magazynach artystycznych. Fotografuje tradycyjnym japońskim aparatem średnioformatowym Mamiya RB67 Pro-S, używając czarno-białych, barwnych i diapozytywowych filmów fotograficznych. Jego ulubionymi rodzajami fotografii jest portret kobiecy i fotografia aktu, w których się specjalizuje.
Największe osiągnięcie to zdobycie tytułu "Professional Analog/Film Photographer of the Year" w konkursie International Photography Awards 2022. W 2023 zdobył II nagrodę oraz Brązowy Medal Fotoklubu RP w XXXIII Krajowym Salonie Fotografii Artystycznej - Żary 2023. W 2024 roku otrzymał tytuł "Nude Photographer of the Year 2023" w konkursie Monochrome Photography Awards 2023 oraz "Amateur Fine Art Photographer of the Year“ w 10th Fine Art Photography Awards.
Więcej informacji na stronie autorskiej oraz na instagramowym profilu.

Radosław Wróbel – rocznik ’80, urodzony we Wrocławiu, gdzie mieszka i pracuje
Wprowadzający do Okręgu Dolnośląskiego: Ewa Gnus i Piotr Nowak.
Pracownik naukowy Politechniki Wrocławskiej, opiekun Stowarzyszenia Fotografii Paraartystycznej SpAF (Agendy Kultury PWr). Laureat nagród w międzynarodowych konkursach fotograficznych (m. in. FotoOdlot, Cyberfoto), nagradzany przez FIAP (Fédération Internationale de l'Art Photographique) i Fotoklub RP. Jego prace często wykorzystywane są w plakatach wydarzeń artystycznych (m.in. FAMA) oraz na okładkach książek. Uczestnik i kurator wystaw fotograficznych. Jego prace można znaleźć w szeregu czasopism i portali o tematyce fotograficznej, zostały także wielokrotnie przedstawiane w albumach tradycyjnych (m.in „Spotkania z Fotografią”, „Reductions”). Swoje prace, wychodzące z malarstwa określa jako „mroczny kicz”. Więcej na stronie autorskiej.