Galeria Asymetria, Dom Funkcjonalny, ul. Jakubowska 16, Warszawa
Wernisaż w sobotę 25 lipca o godz. 18:00, ekspozycja do 5 września 2015
Wykład Tatiany Pawłowej oraz pokaz filmu „Konstruktor Wasyl Jermiłow”
Wasyl Jermiłow, Pałac Pionierów i inne projekty. Fotografia wernakularna.
Projekt powstaje w ramach całorocznego programu Galerii Asymetrii: „Asymetryczny Jerzy Lewczyński” i jest współfinansowany ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Wasyl Jermiłow (1894–1968), awangardowy artysta ukraiński, działający głównie w Charkowie, określany jako założyciel ukraińskiej wersji konstruktywizmu, odkrywany jest dzisiaj w Polsce. Na pierwszej polskiej wystawie w Asymetrii która ze względu na swój charakter, jest też światową premierą, zostaną pokazane archiwalne fotografie z lat 20.30. XX wieku i późniejszych, prezentujące prace artystyczne Wasyla Jermiłowa.
Fotografie - dokumenty wykonane jeśli nie przez samego artystę to z pewnością pod jego opieką a pochodzące z prywatnego archiwum kuratora i przyjaciela artysty Dymitra Horbaczowa. […]
W ocenie jego sztuki Tatiana Pawłowa, charkowska historyczka fotografii, której wykład będzie towarzyszył wystawie w Asymetrii zauważa: „Dystansując się od kubistów i dadaistów, Jermiłow poszukuje archaizmu w ukraińskiej semantyce rytualnej. W jego martwych naturach i „księżycowych” krajobrazach odbijają się echa pradawnych rytuałów związanych ze szczególnie świętym okresem epoki transformacji. ” […]
Na fotografii z Pałacu Pionierów, datowanej na 1937 r. widzimy portret Wasyla Jermiłowa odbity w lustrzanej sferze, znajdującego się w jednej z klas laboratorium. Choć sfera lusterka (najprawdopodobniej od roweru) deformuje wnętrze, widoczne kable i wykresy na ścianach wskazują na jej techniczny charakter, nie jest więc to np. klasa fechtunku, która jako jedna z wielu była oddana do użytku młodych pionierów.
Artyści Bauhausu w latach 20-tych XX wieku, wykuli pojęcie New Vision lub Neue Optik, jako autonomicznej praktyki artystycznej, stosującej się do własnych praw kompozycyjnych i świetlnych, eksperymentu fotograficznego w efekcie którego aparat staje się nowym okiem oglądającym świat. Tego typu fotografie wykonywał np. Georg Muche, niemiecki malarz związany z Bauhausem od 1920 roku, który badał w ten sposób zależności pomiędzy formą a powierzchnią. W 1921/22 roku wykonał swój autoportret w sferycznym odbiciu w metalowej kuli, gdzie widzimy go siedzącego za biurkiem z insygniami jego pracy: szklaną kulą, modelem architektonicznym, jego aparatem i obrazem. Wracając jednak do portretu Jermiłowa z Pałacu Pionierów, czy chodzi tutaj jak w przypadku G. Muche o badanie dotyczące wewnętrznych właściwości materiałów, w relacji do eksperymentalnych odbić i załamań w widzeniu?
Na fotografii z 1937 r. widzimy m. in. stojącego obok Jermiłowa mężczyznę który trzyma wężyk od aparatu, a więc to on jest wykonawcą zdjęcia. Obaj; fotograf i Jermiłow, a także trzeci mężczyzna stojący po lewej stronie w głębi laboratorium znieruchomieli wpatrzeni w fotografowany obiekt. Nie odnosimy tutaj wrażenia podobnego tak jak w przypadku fotograficznych portretów Witkacego wykonywanych przez Głogowskiego, gdzie choć prawa autorskie należą do fotografa Głogowskiego to sam obraz jest kreacją artystyczną Witkacego. Wszystkie postacie tutaj uczestniczą w jakimś spektaklu, który choć zarejestrowany został w klimacie Bauhausu, w odbiciu zniekształcającego lustra, to spektakl ten zmierza zupełnie w innym kierunku, i być może nie stanowi naukowych badań o charakterze artystycznym. Jaki to więc spektakl? [...]
Więcej na stronie Galerii Asymetria