18 marca 2025 roku zmarł Leszek Mądzik - scenograf, reżyser, malarz, fotograf. 
Profesor warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Scenografii 
oraz Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II 
Od 22 lat członek Związku Polskich Artystów Fotografików w Okręgu Lubelskim
Msza Św. żałobna Śp. prof. Leszka Mądzika odbędzie się w sobotę 22 marca
o godz. 15:00 w Archikatedrze Lubelskiej. Msza pogrzebowa odbędzie się
w poniedziałek 24 marca o godz. 14:00 na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

    „Komu jest potrzebny taki obraz, czy takie dzieło?
    Temu, co tworzy, bo chce sobie znaleźć wytłumaczenie po co to robi i dlaczego.
    A ten, co odbiera ten obraz będzie miał potrzebę, żeby się wzbogacić o coś też, coś przeżyć nowego”.
    Leszek Mądzik. Umyślnie piszę bez tytułu „profesor”, ponieważ dla mnie był przede wszystkim wspaniałym,
ciepłym i otwartym człowiekiem, który traktował mnie po przyjacielsku, pomimo różnicy wieku i dorobku artystycznego. Myślę, że podobne odczucia żywi wiele osób, które miały okazję spotkać Leszka
na swojej drodze.
I jakże trudno jest pogodzić się z tym, że dziś trzeba już mówić „był”, a nie „jest”.
W tej smutnej chwili wspominam, że przy całej swojej sławie i sukcesach potrafił otwarcie mówić o porażkach i roli przypadku, który rozumiał jako Opatrzność, a w jej opiekę niezachwianie wierzył. Niezapomniany pozostanie też dla mnie entuzjazm, z jakim do ostatnich dni traktował nowe pomysły, ale również działania innych artystów.
O swojej pracy mówił „Uwodzę widza, ale uwodzę go też w kierunku tej eschatologii, czyli powiedziałbym tej sytuacji wiecznej”, a zapytany o sacrum odpowiadał, że „jest to potrzeba istnienia i odpowiedzi, żeby nie wpaść w panikę kiedy odchodzimy z tego świata...”
W imieniu Koleżanek i Kolegów ze Związku Polskich Artystów Fotografików pragnę przekazać Rodzinie i Najbliższym Leszka najszczersze wyrazy współczucia i otuchy.

Robert Pranagal

Leszek Mądzik – scenograf, reżyser, malarz, fotograf, autor plakatów i grafiki książkowej, wybitny pedagog oraz twórca niepowtarzalnego świata artystycznego, inspirujący nowe pokolenia artystów.
Urodził się w 1945 r. w Bartoszowinach w Górach Świętokrzyskich. Ukończył Wydział Tkactwa Artystycznego w Państwowym Liceum Technik Plastycznych w Kielcach. Studiował historię sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, tytuł magistra sztuki otrzymał w Akademii Teatralnej im. A. Zelwerowicza w Białymstoku, tytuł doktora w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, zaś nominacja profesorska – na wniosek Rady Wydziału Grafiki ASP w Warszawie – została nadana mu w 2010 roku.
W 1969 r. założył Scenę Plastyczną KUL, gdzie zrealizował wiele spektakli autorskich, m.in. Ecce homo, Wieczerza, Ikar, Zielnik, Wilgoć, Wrota, Tchnienie, Szczelina, Kir, Odchodzi, Bruzda, Przejście, Lustro, Gorset. Tworzył także w teatrach dramatycznych w Lublinie, Łodzi i Warszawie. Był autorem scenografii na wielu scenach Polski, Portugalii, Francji i Niemiec.
Od 1976 r. członek Związku Polskich Artystów Plastyków, w 1981 r. przyjęty do ITI, w 1983 r. do OISTAT, a od 2003 r. członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Swoje prace prezentował m.in. w Galerii Krytyków „Pokaz” w Warszawie, w Galerii Instytutu Polskiego w Wiedniu, w Centrum UNESCO w Bejrucie, w Galerii Opery w Kairze, w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie, w Muzeum Lubelskim, w Galerii Sztuki Katolickiego Uniwersytetu w Santiago de Chile, w Theater-Cai w Tokio, w Muzeum Narodowym we Wrocławiu, w The Saddlery Gallery w Edmonton w Kanadzie, w Muzeum Teatralnym w Warszawie, Muzeum Narodowym w Kielcach, w Galerii Centre for Creative Practices w Dublinie, w Galerii Le Pont w Aleppo, w Galerii Dzyga we Lwowie, w Galerii Sztuki Sceny Plastycznej KUL, w Centrum Sztuki Miasta Teheran, w Galerii Carmel w Guadalajara, w Ratuszu w Wilnie. Wielkoformatowe prace fotograficzne prezentował w Galerii Plenerowej Muzeum Łazienki Królewskie w Warszawie, na dziedzińcu Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II, w przypałacowych ogrodach Muzeum Zamku w Łańcucie, w Galerii Saskiej w Lublinie, przed Pałacem Opatów w Gdańsku Oliwie czy w krużgankach klasztoru Cystersów w Pontigny. Prowadził zajęcia ze studentami, z którymi wystawiał widowiska na zaproszenie uniwersytetów oraz szkół artystycznych, między innymi w Helsinkach, Berlinie, Amsterdamie, Waszyngtonie, San Francisco, Hamburgu, Lyonie i Pradze. Publikował felietony na łamach kwartalnika literackiego „Akcent”. Prowadził Galerię Sztuki KUL oraz był kuratorem Galerii Saskiej. Profesor Leszek Mądzik był postacią kluczową w kulturze polskiej ze względu na jego wszechstronny wkład w różnorodne dziedziny sztuki, w tym scenografię, reżyserię, malarstwo i fotografię. Znany był z eksperymentowania z różnymi formami sztuki, zaś jego podejście do scenografii i reżyserii było niekonwencjonalne, często wykraczające poza utarte schematy. Jako malarz i fotograf Profesor Mądzik również przyczynił się do rozwoju polskiej sztuki wizualnej. Laureat wielu prestiżowych nagród w różnych dziedzinach artystycznych, krajowych i międzynarodowych, a także najwyższych państwowych odznaczeń i medali. Laureat m.in. nagrody Ministra Spraw Zagranicznych RP za osiągnięcia dla kultury polskiej w świecie, Nagrody im. Jana Dormana przyznanej przez Polski Ośrodek Stowarzyszenia ASSITEJ za całokształt dokonań w tworzeniu unikatowego teatru polskiego, nagrody indywidualnej I stopnia za promocję KUL w Polsce i poza granicami kraju przyznanej przez Rektora KUL, Nagrody Angelus 2011, wyróżnienia specjalnego Totus. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi, Złotym Medalem „Gloria Artis”, Krzyżem Zasługi Pro Ecclesia et Pontifice.

Szeroka prezentacja sylwetki i dorobku Leszka Mądzika znajduje się na portalu culture.pl
Kliknij w obrazek powyżej by się z nią zapozanać.