ZPAF Gallery, ul. św. Tomasza 24, Kraków
Organizator: Okręg Krakowski Związku Polskich Artystów Fotografików
Wernisaż był planowany w marcu, ale wiadomo… ekspozycja jest dostępna do 10 lipca 2020
Kuratorzy Galerii otwartej od środy do soboty, w godz. 14–18: Maciej Plewiński, Danuta Węgiel

Wystawa Zbigniewa Furmana miała mieć swój wernisaż 18 marca.
Zarządzenia państwowe dotyczące zachowań w czasie pandemii oraz zdrowy rozsądek uczestników zdecydował, że wernisaż został przez nas odwołany. W czerwcu, gdy już sytuacja uległa pewnemu ustabilizowaniu, nie chcąc dalej poddawać się niemocy, Galeria ZPAF wznowiła swą działalność. Nie zdecydowaliśmy się na wernisaż, tylko na samo pokazanie wystawy Zbigniewa Furmana. Zapraszamy serdecznie. 
Portrety Zbigniewa Furmana  to opowieść o poszukiwaniu języka obrazu i przyjaźniach z fotografowanymi ludźmi. Prezentowane obrazy wyróżnia niespotykana przy zestawach portretowych dynamika. Zawdzięczamy ją rozlicznym poszukiwaniom formalnym artysty. Portrety powstały w odległych od siebie czasach, wnoszą nie słabnące emocje i myślenie chwili naciśnięcia migawki.
Danuta Węgiel

„Męskie rozmowy”  Zbigniewa Furmana
Spotkania bywają czasem krótkie. Wpadł i wypadł, jak mawiali. Nie ma wtedy tej aury, momentu. Jest sprawczość i granie na efekt. Umówiona sesja, musi być portret. Nie ma się czego złapać, a trzeba się sprężać. Portretowany ma napięty grafik. Dla niego to może jest chwila skupienia i pozbierania myśli, na inne spotkanie, gdzie indziej. Zrobią zdjęcia, pójdę dalej. A tu jest spotkanie. Trzeba popatrzeć w oczy.
Spotkania bywają też rutyna, że nie umiecie policzyć ileż to razy. Można próbować rachować lata znajomości, jeśli taka liczba cokolwiek wyrazi. Takie spotkania, że wiesz, w którym kubku dostaniesz kawę. Wiesz, że porozmawiacie o 'tym i owym', wspomni się 'tamto', a może pomilczy przy jakiejś czynności. Dograne od dawna spotkania, rytualne trochę, przez lata niezauważalnie dotarły się. I wiesz dokładnie jak się światło układa, i znasz dobrze wszystkie niuanse twarzy. Takie spotkania, coraz rzadsze, gdzie się patrzy w oczy inaczej.
Oczy, no właśnie. Wyrażają najwięcej, tylko trzeba trochę wprawy, żeby się nauczyć je czytać.
Nie tylko fotograficznie, jak to się naświetli najlepiej, w jakiej kompozycji najpewniej, który układ najsprawniej. To taka sprawność ogólnoludzka, humanistyczna, bez dyplomu i naszywki na ramieniu mundurka. To taka chwila na spotkanie, żeby rzucić okiem i wiedzieć. Zjednać sobie oczy naprzeciwko, dać im mówić.
„Męskie rozmowy”  to seria portretów, które Zbigniew Furman tworzył przez lata. Do pewnego czasu na negatywie, później cyfrowe. No i w czarnobieli. Nie tyle istotna jest tu konsekwencja, co bardziej skupienie, które dzięki temu otrzymał. Na każdego portretowanego jedna rolka, nie więcej. Maksymalnie 12 klatek albo bardzo mało plików cyfrowych. Prawie zawsze są oczy, albo chociaż jedno. Albo gest, albo przedmiot. Coś charakterystycznego. Coś między fotografem a portretowanym. Bo najważniejsze,
to te spotkania. Krótkie, czy długie, ze starym znajomym albo znanym ogólnie. Każde zupełnie inne.
„Męskie rozmowy”  zostały uzupełnione serią autoportretów fotografowanych telefonem, niejako żartobliwych, lżejszych w formie rozmów autora ze sobą.
Joanna Kinowska

Fragment dokumentacji fotograficznej wernisażu, stworzonej przez Danutę Węgiel i Jacka Stokłosę.

Zbigniew Furman urodził się dokładnie w połowie zeszłego wieku w Krakowie.
Pracę fotoreportera zaczynał w „Życiu Warszawy” na początku lat siedemdziesiątych XX w.
W latach 1979-81 pracował w tygodniku „Razem”. W stanie wojennym prowadził zakład fotograficzny, a następnie studio fotografii reklamowej. Współpracował od pierwszego numeru z „Życiem” (z kropką), z którego przeszedł do tygodnika „Wprost”, gdzie przez 11 lat kierował działem fotografii.
Od roku 2008 pracował przez 7 lat w Muzeum Powstania Warszawskiego.
Jego pasją jest fotografia socjologiczna oraz portretowa - głównie atelierowa.
Laureat wielu konkursów fotograficznych, autor 17 wystaw indywidualnych i współautor wielu wystaw zbiorowych. Juror w najbardziej znaczących konkursach fotograficznych. Od wielu lat członek Związku Polskich Artystów Fotografików. Członek stowarzyszenia ZAiKS.