Artyści tworzący w obrazie otrzymują obecnie nowe narzędzie. Jest nim „Sztuczna inteligencja” SI (AI; ang.: artificial intelligence). Dotychczas fotograficy przenosili rzeczywistość, przy pomocy aparatów fotograficznych, na teren płaskich obrazów, teraz mają możliwość ich generowania poprzez wydanie polecenia sztucznej inteligencji, która na podstawie 

napisanej werbalnej instrukcji komponuje płaski obraz, korzystając z własnego archiwum bądź wykorzystując materiały autora. Następuje więc przełożenie tekstu na obraz w kilku wersjach, do wyboru przez autora instrukcji.
Zasada: scenariusz – obraz; tak działo się dotychczas w fotografii inscenizowanej i kinematografii.
Jakże blisko jest słowom do obrazów, jak potrafią być zamienne…
Przypomina się tutaj Jerzy Busza i jego „Struktura głębi”. Kłania się również moja „Teoria języka obrazowego”.
Sztuczna inteligencja (AI) dodaje argumenty, że fotografia to nie tylko MEDIUM ale również JĘZYK OBRAZOWY.







➠ Fotografia mentalna
Fotografia mentalna to kompozycja widoków przedmiotów i zjawisk, których kontekst inicjuje refleksję. Są obrazami kreującymi proces myślowy odbiorców począwszy od orientacyjno-poznawczego, porównawczego do analizy, syntezy, indukcji i dedukcji. Fotografia mentalna dostarcza również materiał do tworzenia pojęć abstrakcyjnych i do werbalizacji obrazów.











➠ Metafora w fotografii
Literatura, głównie poezja, celuje w metaforycznym przedstawianiu świata. W fotografii połączenie wizerunków obiektów (fotemów) w jednym obrazie lub w sąsiadujących ze sobą, inspiruje umysł człowieka do tworzenia nowych, symbolicznych znaczeń. Sąsiedztwo lub przenikanie się zdjęć powoduje też częściowe lub całkowite przeniesienie znaczenia jednego obiektu na drugi. Powstają nowe wartości znaczeniowe – wizualno-werbalne – będące wynikiem konfrontacji wizerunków obiektów (fotemów) między sobą. 











➠ Licencia photografica
Literatura zamienia widzialną rzeczywistość w linearny potok słów, tworząc werbalne formy poetyckie czy epickie. Fotografia pozostaje przy obrazie realnym tworząc symultaniczne kompozycje językiem niewerbalnym. W obu występuje mniej lub więcej fantazji, kreacji pochodzącej od twórców. Odejście od realności, od norm w poezji to licentia poetica. W fotografii możemy to nazwać licentia photografica.